Nieuws van de Vereniging Oud Lisse en nieuws uit de omgeving die relevant is voor VOL

De pastoors van de schuilkerk

/in , /door

Sporen van vroeger                                                            

26 april 2022

door Nico Groen

Na de hervorming in 1579 verenigden de katholieken in Warmond, Voorhout, Sassenheim en Lisse  zich in een statie. Een statie is de standplaats van een missionaris omdat Nederland als zendingsgebied werd beschouwd. De missionarissen woonden in Sassenheim en zullen mogelijk daar begraven zijn. Omstreeks 1630 werd oogluikend toegestaan dat ten westen van de Achterweg, net ten noorden van de zandsloot Mallegat, bij De Engel, een schuilkerk werd gebouwd.

Omdat in de loop van de tijd de scherpe kantjes er wat af gingen, kregen de katholieken in Lisse, Voorhout, Sassenheim en Warmond in 1631 weer een gezamenlijke pastoor, Johannes de Hoogh, die in 1635 aan de pest overleed. Na hem kwam pastoor Engelbertus Roxelius. Hij was pastoor van 1635 tot zijn overlijden in 1659. Pastoor Roxelius werd opgevolgd door Adriaan Houckgeest, die tot zijn overlijden in 1687 pastoor bleef in voornoemde dorpen. Deze pastoors staan niet op de vervallen grafzerk, die op het kerkhof van de Agathakerk ligt en waarover u eerder heeft kunnen lezen.

Pastoors op de grafzerk

In 1687 werd pastoor Johan van der Werve alleen voor Lisse benoemd. Hij overleed op 1 juli 1697 en werd opgevolgd door Lambert Schaap, die in 1708 stierf. Na hem is Arnoud de Leeuw gekomen. Hij herbouwde de kerk in 1710. Na De Leeuw werd Franciscus van den Heuvel pastoor en na diens overlijden Cornelius van der Valk of Valck. Deze 5 pastoors staan op de grafzerk. In 1828 werd bij de schuilkerk een kerkhof gerealiseerd. Omdat de 5 pastoors die op de oude grafzerk staan al vóór 1828 waren begraven, zullen deze in de Grote Kerk begraven zijn, waar de steen onder de vloer in 1938 tevoorschijn kwam. De latere pastoors van de schuilkerk stonden daar niet op.

Nog 4 pastoors

Daarna kwamen er in de schuilkerk nog 4 herders die dus niet op de grafzerk staan, zoals Petrus Snarenburg die overleden is op 1 januari 1805. Hij werd begraven in de Pieterskerk in Leiden. De volgende pastoors waren Joannes Christophorus Freede overleden op 14 juni 1816 en Petrus van Halen, overleden op 13 juni 1840, die op het kerkhof bij de schuilkerk werd begraven. Waar pastoor Freede zijn laatste rustplaats vond is niet duidelijk. In 1840 kwam pastoor van der Hoven, onder wiens leiding een nieuwe kerk (1842) en kerkhof (1843) verrees aan de Heereweg.

Restauratie van belang

De oude grafsteen op het kerkhof bij de Agathakerk vertelt de geschiedenis van de schuilkerk. Dit is uit cultuurhistorisch oogpunt van groot belang. Het is ook onderdeel van de geschiedenis en identiteit van de katholieke gemeenschap  in Lisse. Deze grafzerk moet daarom behouden blijven. Het opschrift is nauwelijks te lezen en de steen is gebroken. Voor toekomstige generaties is restauratie van groot belang.

 

Alle pastoors van de Agathakerk vanaf 1461 tot 1956 staan op deze foto. De hele lijst hangt naast de ingang naar de kerkzaal.
Foto: Nico Groen

Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse”

 

Inhoud Jaargang 21 nummer 1, 2022

/in , /door

 

Prince, E. Bestuurlijke zaken Voorzitter Eric  Prince gaat in op wat weer mogelijk is na corona. De inloop, de lezingen, stamboomonderzoek, foto’s , films en de website . Ook kunnen weer schenkingen worden gebracht.
Redactie Bij de voorplaat: Veldhorststraat. In 1922, honderd jaar geleden, werden de eerste huizen in de Veldhorststraat gebouwd. Op de foto ziet u het eerste blok huizen.
Nieuwsflitsen Rijnland in donkere eeuwen Freek van der Lugt heeft een boek geschreven over Het Rijnland vanaf 6000 jaar geleden tot 1100. Archeologische vondsten van de Kelten, de Romeinen, de Cananefaten en de Friezen worden beschreven en uitgelegd.
Nieuwsflitsen Corso op de Erfgoedlijst van Unesco Alle corso’s in Nederland, dus ook het bloembollencorso, zijn in decemer 2021 bijgeschreven op de Unescolijst van immaterieel erfgoed der mensheid.
Nieuwsflitsen Makelaars in kennis Historicus Bram Bouwens schreef een boek over Swets & Zeitlinger 1901-2014.
Nieuwsflitsen Keukenhof en Mauritshuis gaan samenwerken Replica’s uit het Mauritshuis zijn dit voorjaar te zien op Keukenhof.
Nieuwsflitsen Harddraverijvereniging 150 jaar Dit jaar viert de HDV op verschillende locaties en tijdstippen het 150-jarig bestaan.
Nieuwsflitsen Kleurrijke rotondes op de Westelijke Randweg. De Keukenhof plantte duizenden bloembollen op de rotondes.
Brouwer, L. Grote kerk In de Grote Kerk staat een grote verbouwing gepland zodat er naast kerkdiensten ook culturele activiteiten kunnen plaatsvinden. De Grote Kerk is de oudste kerk van Lisse. Ingegaan wordt op de verbouwing van 1817 en 1906 ten aanzien van de preekstoel.
Brouwer, L. Pa Grim’ en het ‘Lisser verschijnsel’ Wilhelm  Grimme werd in 1912 leraar aan de tuinbouwschool in Lisse. Naast de dagelijkse temperatuur en regenval werd ook het grondwater met peilbuizen geregistreerd. In 1926 en in 1930 werd na hevige regenval  het grondwater veel meer verhoogd dan verwacht. Dit werd het Lisser verschijnsel genoemd.
Redactie Bij de hartpagina: luchtfoto van de Veldhorststaat en omgeving Di jaar is het 100 jaar geleden dat de eerste woningen in de Veldhorststraat zijn gebouwd. Deze luchtopname is van 1927.
Boogerd, D. Veldhorststraat 100 jaar In 1913 is het plan voor de straat van start gegaan, eerst niet meer dan een idee om de Stationsweg te ontlasten.  Honderd jaar geleden werden de eerste huizen gebouwd door bouwbedrijf Gebr. Moolenaar. Het eerste blokje huizen links van de straat; vanuit het dorp komend. De landerijen waren van de familie Veldhorst.
Koning, A. de De Steeg De enige doorgang van het dorp naar het station was de Stationsweg, in de volksmond ook “De Steeg” genoemd.
Floorijp, D. Oud Nieuws: Ruzie in de Witte Zwaan Een slaande ruzie in 1640 is helemaal uit de hand gelopen. De rechtzaak wordt beschreven.
Koning, A. de Oud Nieuws: De Kapelstraat De Kapelstraat, vroeger Kapelsteeg of het Slop, was voorheen een smalle steeg. Zijn naam ontleent hij aan de Kapelleweijde waarover of waarlangs deze steeg indertijd is aangelegd als een voetpad van de Gracht naar de Kanaalstraat. De straat wordt voor het eerst genoemd in 1845.
Grimbergen, R. Parelje: Klein Veenenburg, inspiratie voor C. Kieviet C. J. Kieviet was de schrijver van de boeken van Dik Trom. Hij was onderwijzer in Lisse. In het boek ‘De hut in het bosch’ is veel van de omgeving van Veenenburg te herkennen. Een bollenfamilie ziet het duin- en bosgebied veranderen in kaal bollenland.
Brouwer, L. De wilde flora van de Bollenstreek: het gewone sneeuwklokje Onder anderen op buitenplaats Keukenhof komen veel sneeuwklokjes voor. Deze stinzeplant wordt uitgebreid beschreven.

Frits Treffers Penning voor Heereweg 357

/in , /door

Sporen van vroeger                                               

Erepenning

1 februari 2022

door Nico Groen

 

Het Nieuwsblad van de Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse” is, met 32 pagina’s in fullcolour op A4 formaat, de moeite waard. Voor leden is dit blad gratis. Het kwartaalblad staat iedere keer vol interessante informatie en mooie foto’s. Zo stond er een artikel met mooie foto’s in het laatste nummer van 2021 over de uitreiking van de Frits Treffers Penning 2021.

Deze jaarlijkse toe te kennen penning is voor een gebouw, dat goed en grondig gerestaureerd is. In 2020 is deze voor de eerste keer uitgereikt. Daarvoor heette deze prijs De Erepenning. In 2021 is de Frits Trefferscommissie van de VOL uitgekomen op de woning Heereweg 357, net ten zuiden van de Staalsloot. De bewoners, Ard Otte en Dagna Hoogkamer, waren, bij de uitreiking in november, verguld met de penning en de bijbehorende oorkonde. De penning is gemaakt door Frans en Truus van der Veld.  Ard: “Wij wonen hier vanaf 2010 en hebben het huis alleen maar in deze staat gelaten. De eer komt toe aan de vorige bewoners, Marco en Ilona Gort, die de woning in 1999 kochten en grondig gerestaureerd hebben”. Dat waardeerde de VOL in 2002 ook al.

Woning met een inpandige stellingschuur

De oorspronkelijke woning met inpandige stellingschuur om bloembollen te drogen werd gebouwd in 1881 voor Henk van Ruiten. Hij was bollenkweker en veehouder. In 1922 werd hij opgevolgd door zijn zoon Matheus. Deze werd in 1957 weer opgevolgd door zijn zoon Arie, die geen kinderen had. Daarna kochten Marco en Ilona het huis om het te restaureren.

 Restauratie in 1999

Bij de restauratie is de bollenschuur bij de woning getrokken. Het pand is vakkundig opgeknapt met de nodige aandacht voor de historische elementen, zoals de opkamer met een bedstee en de kelder met de oude vloertegels. Ook in oude stijl gebleven zijn de trap met een bovenluik en deuren met houten krukken. De balken van de verdiepingsvloer zijn in het zicht gelaten.

De buitenkant werd ook met historisch besef opgeknapt. Het woonhuis met een brede voorgevel bestaat uit één woonlaag met daarboven een zolderverdieping. Aan de linker voorkant zijn 4 ramen met ieder een houten 4-ruits schuifvenster met een bovenlicht. Aan de rechterkant is een 6-ruits raam tot de grond gemaakt in dezelfde stijl. Hier was  vroeger de bollenschuur. Waar nu het raam is, zat vroeger een ventilatiedeur om de bollen te drogen. Dat is ook aan de achterkant het geval. In de rechter gevel waren ook 2 van zulke ventilatiedeuren. Een daarvan is nu nog de deur en de andere is nu een 6-ruits raam tot op de grond.

Het huis heeft een zogenaamd zadeldak met de nok evenwijdig aan de straat en met 2 dakkapellen aan de voorkant en 4 aan de achterkant. Deze dakkapellen hebben een 6-ruits venster in dezelfde stijl als de benedenramen. Wat verder opvalt zijn de vensters in de beide zijgevels van de zolderverdieping. Deze zijn vanaf de verdiepingsvloer opgetrokken. Hier waren vroeger de houten deuren om bollen of hooi naar de zolder te brengen.

 

Foto: De linker kant van het pand op Heereweg 357.
Foto: Nico Groen

foto uit het Nieuwsblad

Achterkant
Foto uit het Nieuwsblad

Nieuw onderzoek 400-jarige Poelpolder

/in , /door

Sporen van vroeger (LisserNieuws)

 14 december 2021

 door Henk Schaap

De Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse” is een onderzoek gestart naar de geschiedenis van de Poelpolder. Volgend jaar, in 2022, is het 400 jaar geleden dat het besluit werd genomen om de Poel droog te maken. In 1624 was de Poel droog. De Lisserpoelpolder is een van de oudste droogmakerijen van Zuid Holland. Eeuwenlang was de Poelpolder vooral een weidegebied, nu is het ook een belangrijk woongebied.

 

Het komende 400-jarig bestaan was een mooie aanleiding voor Vereniging Oud Lisse om het onderzoek te starten. Er zijn nog tal van sporen in het landschap van de Poelpolder die stammen uit de tijd van de drooglegging en al 400 jaar oud zijn. Denk aan het open weidelandschap en de ligging van dijken en sloten. Het is belangrijk die sporen onder de aandacht te brengen bij bewoners en bestuurders, zodat deze sporen behouden kunnen blijven.

 

Aanpak

Er is al veel onderzoek gedaan naar de geschiedenis van de Poelpolder. Dat wordt niet allemaal overgedaan. Het onderzoek start daarom met een inventarisatie van al beschikbare kennis. Het onderzoek verloopt via verschillende thema’s. De inventarisatie is vanaf de vroege geschiedenis van het gebied van de Poel, de geschiedenis van de droogmaking, de bebouwing en bewoners. Ook de moderne tijd met grootschalige woningbouw wordt niet vergeten.

De inventarisatie wordt medio 2022 afgerond. Aan de hand van de resultaten van de inventarisatie worden sporen uitgezet voor een verdiepend onderzoek dat naar verwachting in 2024 afgerond kan worden.

 

Oorsprong van de Poelpolder
Het ambacht Lisse lag vroeger op een bijzondere plaats. Aan de westelijke kant begrensd door de duinen en de zand- en geestgronden die zich daar bevonden. Aan de oostelijke zijde de lager gelegen en veel nattere gronden die op het Haarlemmermeer uitkwamen. In feite ging het daarbij niet om het grote Haarlemmermeer maar een reeks kleinere plassen en poelen die door het eiland Rooversbroek enigszins afgescheiden waren van het Haarlemmermeer. Door twee kleine openingen, de Greveling en het Hellegat, stonden de poelen in verbinding met het Haarlemmermeer. Vroeger heette het hier het Kager Meer.

 

Dat in Lisse een verzameling plassen werd drooggemaakt, is te danken aan de kerkmeesters van drie Leidse hoofdkerken (de Pieterskerk, de Hooglandse kerk en de Lieve Vrouwekerk). De kerken namen als eigenaars van enkele plassen het initiatief. Zij vormden met rijke, investeringslustige stedelingen een consortium dat een lucratieve belegging zocht. Het consortium bestond vooral uit stedelingen. Slechts één edelman kwam in beeld. De heer Duyvenvoorde was namelijk eigenaar van een stukje water dat in het project werd opgenomen. Nog voor de droogmaking werden de kavels verkocht. In 1624 was de droogmaking voltooid en waar eens de poelen lagen, kon voortaan haver gezaaid en vee geweid worden.

In juni 2022 is een lezing gepland over de geschiedenis van de Poelpolder. Wilt u berichten hierover ontvangen en deelnemen aan de lezing, wordt dan lid van de Vereniging Oud Lisse.

 

Kaart: Vóór de drooglegging lagen er enkele poelen. Kaart uit 1615

 

Waardevolle bomen bij de Josephschool

/in , /door

  Sporen van vroeger (LisserNieuws)

 30  november 2021

door Nico Groen

Op de waardevolle bomenlijst uit 2020 van de gemeente Lisse staan op het terrein van de St. Josephschool maar liefst 10 bomen vermeld. Het plan is om de St. Josephschool te slopen en daar nieuwbouw van 6 villa’s, plan Lindenhof, te realiseren. Nu mogen waardevolle bomen, voorheen monumentale bomen genoemd,  niet zonder reden worden gekapt. Dat kan feitelijk alleen als zij ziek zijn en daar is in dit geval geen sprake van.

 

Deze waardevolle bomen staan tegen de Achterweg en de Lindenlaan aan. Er staan negen eiken en één groene beuk. Waardevolle bomen hebben een bepaalde ruimte nodig om in goede conditie te blijven. Bij de planning van de nieuwbouw moet dus rekening met deze bomen en de ruimte er om heen worden gehouden. Wortelbeschadigingen moeten dus zo veel mogelijk worden voorkomen, om van bastschade maar niet te spreken. Voor waardevolle bomen moet een kapvergunning worden aangevraagd, wat voor gezonde bomen onwenselijk is. De Vereniging Oud Lisse vindt dus dat er geen kapvergunningen mogen worden afgegeven voor deze imposante bomen en dat nieuwbouw niet te dicht op de bomen mag komen.

Temperatuurverlaging en CO2 opname.

In het centrum van Lisse zijn betrekkelijk weinig oudere bomen te vinden. Bomen  verlagen de omgevingstemperatuur en nemen veel CO2  en fijnstof op. Grote, oude bomen nemen vele malen meer CO2 op dan gemiddelde bomen. Zij geven natuurlijk ook veel meer schaduw en temperatuurverlaging dan pas geplante bomen decennia lang kunnen opleveren. Het is dus zaak zoveel mogelijk bomen oud te laten worden in het centrum van Lisse, waar het terrein van de voormalige St. Josephschool natuurlijk deel van uit maakt.

Beeld van Joseph

Het beeld van St. Joseph aan de noordgevel van de te slopen school is afkomstig van de oude ‘RK Jongensschool St. Joseph’ (Heereweg 260 waar nu de Kloosterhof is). Deze laatste school werd in 1978 gesloopt. Het beeld was gemaakt bij de bouw van de school in 1910 door kunstenaar J.P. Maas uit Haarlem. Dit beeld is dus ruim 100 jaar oud.

 

In januari 2019 is de school voor de derde keer verhuisd naar een nieuw onderkomen aan de Achterweg 7, naast Rustoord. De school heet nu ‘Kinderkamp Joseph’. Helaas kon de architect geen plek voor het beeld vinden in of bij de nieuwe school. Dat is natuurlijk erg teleurstellend, want het hoorde dus al ruim 100 jaar bij deze school. Gelukkig hebben de kunstenaars Wout Ruigrok en Iet Langeveld van de Oude School tegenover de Grote Kerk de wens te kennen gegeven om het Josephbeeld over te willen nemen en een mooie plek te geven. Hopelijk komt er een mooi bordje bij met de geschiedenis van het beeld.

 

Op het terrein van de te slopen school stond eerst ’RK Kleuterschool St. Lucia’. De kleuterschool was in 1931 gebouwd met als architecten Barnhoorn & Van der Eerden uit Lisse. Deze kleuterschool werd in januari 1978 gesloopt om plaats te maken voor een modern schoolgebouw, ‘RK Basisschool St. Joseph’ genaamd. Dat wordt dus nu de Lindenhof met 6 villa’s.

Achterweg 3 met oude eiken

De bomen rondom de St. Josephschool
foto Google maps

Kaart van het terrein met de 10 waardevolle bomen
Detail uit de waardevolle bomenkaart uit 2020 van de gemeente Lisse.

Achterweg 3 met diverse beuken

Een beeldverhaal van de Hobaho

/in , /door

Sporen van vroeger                                                                

21 september 2021

door Nico Groen

 In Nieuwsblad nummer 2 van 2021 van de Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse”  wordt door Jan van der Voet een inkijkje gegeven in de beeldbank van de VOL. Deze beeldbank bevat inmiddels ruim drieduizend foto’s die voor leden van de VOL, met de daarbij behorende informatie, in te zien is. Op de website van de VOL hebben we nu letterlijk een ‘Beeldverhaal’ gemaakt uit een selectie van deze drieduizend foto’s. Dit beeldverhaal kan iedereen, lid of geen lid, bekijken.

Vanwege het honderdjarig bestaan van de Hobaho hebben we de laatste tijd extra aandacht besteed aan het verzamelen van foto’s over dit bedrijf. Dat is goed gelukt en met een beeldverhaal hebben we de geschiedenis van de Hobaho letterlijk in beeld gebracht. Het nieuwe beeldverhaal staat op de website van VOL en is door iedereen te bekijken: https://oudlisse.nl/inbeeld/hobaho/.

In nummer 1 (2021) van het VOL Nieuwsblad  is in tekst uitgebreid aandacht besteed aan het jubileum. Het bedrijf heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van Lisse. Denkt u aan de locatie: het bedrijf was oorspronkelijk gevestigd aan de rand van het dorp, maar langzamerhand werd dat in het centrum. Nu heeft de Hobaho aan de Van Slogterenweg weer de rand opgezocht.

In de loop van de honderd jaar hebben heel veel mensen met het bedrijf te maken gehad, vooral werknemers en zakelijke contacten. De bemiddeling bij de aan- en verkoop van bloembollen is van karakter veranderd. De traditionele veiling, met alle ruimte die daarvoor nodig was, bestaat niet meer. De Hobaho heeft samen met de andere veiling (nu CNB) een centrale rol gespeeld in de ontwikkeling van de bloembollensector. Veel mensen kennen de Hobahohallen ook van allerlei evenementen die daar hebben plaatsgevonden. Van veel van deze activiteiten hebben we interessante foto’s, maar er moeten er nog veel meer zijn.

Wie heeft er nog foto’s?

Naast de foto’s van de Hobaho bevat de beeldbank  veel oude foto’s die allerlei andere verhalen van Lisse vertellen, vooral verhalen van na 1900. Door de foto’s digitaal op te slaan, bewaren we ze voor volgende generaties en voorkomen we dat waardevolle foto’s verloren gaan. We hebben echter maar een fractie van de foto’s die ooit genomen zijn en daarom zijn we actief op zoek naar zulke foto’s. De beeldbank is onderdeel van Lisse Tijd Reis en door alle leden te bekijken. Wanneer u inlogt op Lisse Tijd Reis en vervolgens klikt op ‘Tabellen’ en tenslotte op ‘Foto’, kunt u als lid alle foto’s doorzoeken. Het is onze ambitie om de beeldbank de centrale plek te laten worden om foto’s over de geschiedenis van Lisse te bewaren.

Heeft u nog oude foto’s met gebouwen of duidelijk herkenbare personen? En vindt u het goed dat daarvan een digitale versie wordt opgenomen in de beeldbank? Laat het ons weten dan kopiëren/scannen wij de foto’s en krijgt u de originelen z.s.m. terug. Digitale foto’s van het verleden kunt u natuurlijk ook opsturen. De grootte van de foto moet minimaal 1 Mb zijn.

F02835 – In 1950 is hal 2 van de Hobaho gereed gekomen. Later zal ook het perceel linksonder worden bebouwd.

F03134 – Nadat de Hobaho lang aan de Haven was gevestigd staat het bedrijf nu aan de Professor van Slogterenweg.

Wandelen met de digitale Cultuurhistorische Atlas.

/in , /door

Sporen van vroeger   ( LisserNieuws)                                                             

13 april 2021

 door Nico Groen 

Veel mensen hebben het wandelen of fietsen herontdekt door alle coronamaatregelen van het afgelopen jaar. Dat kan ook actief bedreven worden door tijdens het wandelen op smartphone of tablet  naar de digitale Cultuurhistorische Atlas van de Duin- en Bollenstreek te kijken.

 

In deze atlas staat voornamelijk cultuurhistorische informatie uit het buitengebied, niet zozeer over het centrum van Lisse.  Klik  je rondom de plek op de atlas waar je aan het wandelen of fietsen bent, dan lees je alles wat daar aan cultuurhistorie te zien is. Dat kun je ter plekke ook echt bekijken. Dat maakt het natuurlijk interessant en je gaat een en ander met andere ogen bekijken.

Boerderij Phoenix en omgeving

Aan de hand van een voorbeeld laten we u proeven van de atlas. Stel: je staat op de hoek van Achterweg Zuid met het toegangsweggetje naar boerderij De Phoenix (Achterweg Zuid 64). Als je in de atlas op die plek of de omgeving klikt, komt er allerlei informatie beschikbaar. Als eerste natuurlijk info over de Achterweg zelf. De Achterweg, ook wel Buurwegh of Lijt Weg loopt van Lisse naar Valkenburg en ligt op een smalle strandwal. In  het boek Sporen van Six staat dat het buurtschap Daerrode aan de westkant van de Achterweg tussen de Essenlaan en de Spekkelaan al in 1284 bestond.In 1560 is de Achterweg afgezand en verlaagd vanaf de Spekkelaan tot de Essenlaan.

Dat dit gebied ten westen van de Achterweg Zuid vroeger afgegraven is, kun je zien aan het weggetje dat naar De Phoenix loopt. Het eerste gedeelte tot het bruggetje over de Achtersloot ligt ongeveer een meter hoger dan het naastliggende veld. Na het bruggetje over de Achtersloot ligt de weg veel lager. Hier was de strandvlakte, die tot de boerderij of het vroegere Keukenduin liep. Ook deze Achtersloot is interessant. Deze sloot loopt achter de bebouwing en kavels ten westen van de Achterweg langs. Dus vlak achter het crematorium en de vroegere buitenplaatsen Grotenhof en Ter Specke. Het is  mogelijk dat het eerst een duinsloot was tussen de strandwal waar de Achterweg over loopt en de achterliggende strandvlakte. Deze sloot is waarschijnlijk van voor 1284. Langs de zuidkant in het talud van het weggetje tot de brug over de Achtersloot naar boerderij De Phoenix staat een haag. Deze bestaat voornamelijk uit oude iepen en eiken. Aan het talud is goed het verschil in hoogte tussen het veld en het weggetje de zien.

Vanaf de kruising is ook een oude brede houtwal te zien. Deze loopt vanaf de Essenlaan tot boerderij De Phoenix. Dit is de rand van de oorspronkelijke strandwal Keukenduin met de strandvlakte ten oosten hiervan. Dit is een oude houtwal met diverse soorten bomen, waarop ongeveer 200 m van de boerderij af een heel oude monumentale eik staat. Dit is waarschijnlijk de dikste boom van Lisse en mogelijk al 200 tot 300 jaar oud. Deze is alleen in de winter goed te zien. Net ten oosten van de houtwal ligt ook een vroegere duinsloot. Dan zien we  boerderij De Phoenix zelf met zijn waardevolle bomen. Hierover staat ook veel info op de digitale Atlas.

Bovenstaande gegevens zijn ontleend aan de digitale Cultuurhistorische Atlas van de Bollenstreek (cultuurhistorieduinenbollenstreek.nl), die onlangs voor  Lisse herzien en aangevuld is.

Het hoogteverschil tussen het veld en het weggetje naar de Phoenix is goed te zien.
Foto: Nico Groen

Overhandiging vaandel “Trouw moet Blijken”

/in , /door

Jos van Bourgondiën,

maandag 15 februari 2021

Op 15 februari 2021is in de Vergulde Zwaan door Martin Meulemans en Marco Kleijhorst, vertegenwoordigers van muziekvereniging Da Capo het vaandel van de voormalige Lissese harmonievereniging “Trouw moet Blijken” overhandigd aan Eric Prince, Annette Heus in het bijzijn van Chris Balkenende en Jos van Bourgondiën, vertegenwoordigers van de Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse”. Het spreekt vanzelf dat dit vaandel een prominente plek krijgt in de Vergulde Zwaan.

 

 

 

1

 

Uitreiking van de “Frits Treffers Penning” 2020 voor Wagendwarsstraat 20

/in , /door

Rechts de familie Verheijen, links voorzitter van de VOL, Eric Prince

De uitreiking van de “Frits Treffers Penning” 2020  was op 9 december 2020. De werkgroep Frits Treffers Penning  heeft na een grondig vooronderzoek, het pand van Sander en Jip Verheijen aan de Wagendwarsstraat 20 aan het bestuur voorgedragen voor de “Frits Treffers Penning” 2020.

De werkgroep  Frits Treffers Penning  bestaande uit: Chris Balkenende, Helmi Beijsens, Jos van Bourgondiën, Peter Schoonens en Huub Slobbe presenteren met trots de uitslag   van de penning in 2020! Deze heette tot nu toe ‘De Erepenning van de VOL’.

 

 

Eric Prince overhandigt de FT erepenning aan Sander Verheijen

Ter bevordering van het behoud van het erfgoed geeft Cultuur-Historische Vereniging  “Oud Lisse” positieve aandacht aan bewoners of eigenaren van panden van 75 jaar en ouder, die deze met zorg onderhouden of rest en; deze inspanning wordt gewaardeerd met de Frits Treffers Penning en bijbehorende  oorkonde.

Dit jaar voor het eerst in de nieuwe vorm zoals hier beschreven: daar panden verschillen in bewoning, vorm en gebruik, maken we gebruik van de volgende categorieën:

1)         Kleine beeldbepalende woonhuizen.

2)         Markante gebouwen. Denk o.a. aan bedrijfs- of gemeentelijke en kerkelijke gebouwen.

3)         Grote woonhuizen zoals bollenvilla’s, herenhuizen en villa’s.

Links Chris Balkenende , in het midden de familie Verheijen, rechts voorzitter van de VOL, Eric Prince

De werkgroep Frits Treffers Penning  heeft na een grondig vooronderzoek, het pand van Sander en Jip Verheijen aan de Wagendwarsstraat 20 aan het bestuur voorgedragen. Het betreft een pand uit categorie 1, de categorie die dit jaar 2020 aan de beurt is.

Wat ons dan ook nu weer als eerste opviel is dat deze voormalige woning van kapper Degger, met zoveel liefde goed is onderhouden. Tot in de jaren zestig van de vorige eeuw was in de Wagendwarsstraat 20 kapsalon Corrie gevestigd.

Wat betreft de bouwkundige elementen valt op het metselverband “Kruisverband“ in drie kleuren steen, de balustrade op het dakniveau, de balkonafscheiding met drie pilasters en de veelkleurige geglazuurde siermetselwerken.

 

Eigenlijk met de jaarvergadering

Chris Balkenende overhandigt de oorkonde aan de Jip Verheijen

 

De uitreiking zou eerder dit jaar in de Vergulde Zwaan hebben plaatsgevonden als er geen sprake was geweest van corona. Met de familie is een afspraak gemaakt om op 9 december 2020 buiten de Frits Treffers Penning met bijbehorende oorkonde uit te reiken, middels een toelichting door de voorzitter van de Cultuur-Historische Vereniging  “Oud Lisse” , Eric Prince, in het bijzijn van 3 leden van de werkgroep,  Chris Balkenende, Helmi Beijsens en Jos van Bourgondiën.

 

 

Chris Balkenende vertelt hoe mooi de dakrand is

De Frits Treffers Penning behoort bij het betreffende pand te blijven, de oorkonde is voor

de huidige eigenaren. Het is een mooi ontwerp van Frans en Truus van der Veld.

 

 

De oorkonde FTP 2020

Beschrijving en Detailfoto’s van het pand Wagendwarsstraat 20

De woning is uitgevoerd in drie kleuren steen in metselwerk dat ‘Kruisverband’ heet. Boven de 6 raam- en deurkozijnen een ‘Dubbele gebogen Koprollaag’ in twee kleuren steen. De onderkant van de gevel bestaat uit 8 lagen metselwerk van een harde steen Dit is gedaan tegen optrekkend vocht. De bovenkant van de gevel is van siermetselwerk in een mooie uitvoering met drie pilasters. De versiering ook naast de onderkant en bovenkant van de kozijnen bestaat uit drie lagen metselwerk in twee kleuren, zwart en rood. Deze waren oorspronkelijk geglazuurd en nu helemaal afgesleten. In de zijgevel bevinden zich twee kleine kozijnen met er boven ook een ‘Dubbele gebogen Koprollaag’. De zijgevel van het woonhuis is in ‘Kruisverband’ aangelegd, maar de aanbouw in ‘Halfsteensverband’.

Wagendwarsstraat 20