Nieuws van de Vereniging Oud Lisse en nieuws uit de omgeving die relevant is voor VOL

Het wapen van Lisse.

/in , /door

Sporen van vroeger   (LisseNieuws)

18 maart 2025

  Door Peter Vink 

In deze ‘Sporen van vroeger’ iets over heraldiek of wapenkunde en het verhaal achter het wapen van Lisse.

Heraldiek of wapenkunde is de wetenschap achter herkenningstekens van personen, families of organisaties. Het is ontstaan in de 12e eeuw tijdens de kruistochten toen ridders hun wapenuitrustingen versierden met symbolische voorstellingen en emblemen. Op het slagveld dienden ze als herkenningstekens.

Daarna wenste elke gerespecteerde edelman met aanhang zich met tekens op schilden, vaandels, banieren en zadeldekken van paarden kenbaar te maken. Zoiets van: dit is mijn grondgebied en dit zijn mijn strijdkleuren. Rond het jaar 1200 werden wapenschilden erfelijk en blijvende familietekens. Om te zorgen dat niet iedereen dezelfde tekens en kleuren ging gebruiken werden in de 14e en 15e eeuw registers of wapenboeken ingesteld. Deze werden bijgehouden door een ‘heraut’ of ‘wapenkoning’.

In de loop van de tijd werd het wapen steeds meer een symbool van eenheid binnen een familie. Met een wapenzegel werden brieven en belangrijke oorkonden bekrachtigd. In het begin was heraldiek eenvoudig, maar later verviel het in decadentie met wanstaltige wapens zonder heraldische regels. Met Napoleon kreeg de heraldiek een nieuw impuls en werden de regels verandert. Het voeren van een wapen werd niet meer alleen voorbehouden aan de adel en hogere klasse. Thans heeft iedere burger het recht tot het voeren van een wapen volgens de heraldische regels.

Wapen van Reinier Dever uit het wapenboek van Gelre 1395

Sinds de 13e eeuw is de naam Aper oftewel d’Ever (Dever) bekend en verbonden met Lisse.

Rond 1375 woont Heer Reinier Dever in een ridderhofstede bij Lisse het huidige Huys Dever.

De d’Evers voerden een wapen te weten ‘een halve Hollandse leeuw van rood, getongd en genageld van blauw op een gouden veld’. Dit doet afstamming vermoeden uit het Hollandse gravenhuis. Vanaf 1589 werd de Heer van Dever ook heer van de ambachtsheerlijkheid Lisse. De heerlijkheid Lisse zegelde vanaf die tijd altijd met het wapen van het geslacht d’Ever.

Het wapen van Lisse:

Na de stichting van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 stelde de Gemeente Lisse er prijs op om een eigen wapen te gaan voeren. Dat moest wettelijk worden vastgelegd in een register bij de Hoge Raad van Adel in Den Haag die daartoe bevoegd was. Zoals eerder genoemd zegelde Lisse altijd al met een wassen zegel (groen of rood) met het wapen van Dever. Dus koos men in 1815 voor het wapen van Dever maar wel met andere kleuren namelijk geel als goud en blauw als lazuur (de kleuren uit het wapen van het Koninkrijk).

Op 24 juli 1816 verkreeg de Gemeente Lisse het volgende wapen: ‘van goud, beladen met een halve klimmende leeuw van lazuur’.

Er zijn wel kleine verschillen met het wapen van Dever zoals de kleuren, de vorm van de leeuw en de schildvorm. Toch is het wapen van Lisse een mooie verwijzing naar het geslacht Dever en de bewoners van ‘den huijse van Lisse’ oftewel ‘t Huys Dever.

 

 

Wapen van de Gemeente Lisse

 

Wapenschild met het wapen van Dever;

Foto’s: Wapen van Reinier Dever uit het wapenboek van Gelre 1395; Wapenschild met het wapen van Dever; Wapen van de Gemeente Lisse

Hoe leefden de vroegste bewoners van Lisse en omgeving?

/in , /door

Sporen van vroeger   (LisserNieuws)

4 maart 2025

 Door Peter Vink

In de vorige column van ‘Sporen van vroeger’ werd geschreven over recente archeologische vondsten in Lisse. Daarbij zijn sporen van vroege bewoning uit de steentijd gevonden. Maar hoe woonden en leefden deze vroege bewoners?

De nieuwe steentijd, ook wel Neolithicum genoemd, was de tijd waarin de landbouwcultuur langzaam opkwam. De mens verruilde zijn rondtrekkende levenswijze als jager-verzamelaar in voor een verblijf op een vaste plek. Deze eerste ‘boeren’ behoorden tot de zogenaamde bekerculturen, zoals de Vlaardingencultuur. Men heeft bij opgravingen elders in Nederland al goede reconstructies kunnen maken over hoe deze mensen woonden en leefden.

Daarbij is vastgesteld dat de eerste ‘permanente’ bewoners hun nederzettingen bouwden op de hoger gelegen schrale zandgronden, zoals nu ook het geval bleek bij de opgraving in Lisse. Men bouwde grote familiehuizen van stevige houten palen met een dak van riet. De wanden bestonden uit een vlechtwerk van takken die was dichtgesmeerd met klei. Met het bouwen van deze huizen kon men zich goed tegen regen, kou en wind beschermen.

Nu men van een rondtrekkend bestaan was overgegaan naar wonen op een vaste plaats moest men het voedsel natuurlijk ook in de directe omgeving kunnen vinden en verbouwen. Dat was in een gebied rond Lisse op de grens van nat en droog en bij de kust geen probleem. Men kon er volop eetbare planten vinden en jagen op zowel land- als waterdieren. Het was waarschijnlijk de belangrijkste reden om in het gebied bij Lisse op een duintop te gaan wonen.

Ook gingen de mensen in deze periode land bewerken voor het verbouwen van eetbare of nuttige planten. Dat bewerken van het land ging nog wel zeer primitief waarbij de grond werd losgemaakt met een eenvoudige hak van hout of steen. Deze hak ontwikkelt zich tot een zogenaamde haakploeg of eergetouw. Na het losmaken van de grond werden zaden gezaaid van bijvoorbeeld gierst, vlas, boekweit of emmertarwe een oergraansoort. Na de oogst werd het graan en gierst als belangrijke voedsel gebruikt naast de gevangen land- en waterdieren. Later werden ook dieren als tam vee gehouden zoals varkens, geiten en runderen voor melk, vlees en huiden en een os om met een eergetouw de grond te kunnen bewerken en uiteindelijk voor het vlees.

Het wonen op een vaste plaats betekende dus een nieuwe levenswijze. Van deze levenswijze zijn nu in Lisse duidelijke sporen gevonden zoals een stenen bijl, fragmenten van aardewerken beker(s), vuursteen-fragmenten, een stuk van een maalsteen en botmateriaal van dieren. Ook zijn in het zand diverse paalafdrukken van een nederzetting, sporen van grondbewerking met een eergetouw en een voetafdruk gevonden. We kunnen dus stellen dat rond Lisse al heel vroeg sprake was van bewoning en menselijke activiteit.

Er zijn ook veel grondmonsters verzameld en gespoeld die nu worden geanalyseerd.

Het verhaal krijgt dus nog een vervolg.

Het analyseren van de gespoelde grondmonsters door een archeoloog
Foto: VOL

Vondst van de Week van Erfgoed Leiden: Unieke archeologische vondsten uit steentijd in Lisse

/in , /door

In Geestwater, in de gemeente Lisse, vonden archeologen van RAAP in november 2024 voorwerpen die waarschijnlijk teruggaan tot de periode van ca. 3800-2000 voor Chr. De vondsten bewijzen dat de kust aantrekkelijk was voor de vroegste bewoners van de bollenstreek. Materiaal uit deze periode is tot nu toe nog maar weinig gevonden ten noorden van de Rijn.

Dat er vroeg in de geschiedenis mensen woonden in de Nederlandse kuststreek is al lange tijd bekend. De bollenstreek is hier geen uitzondering op. Aan het begin van de 20ste eeuw vond men bij het afgraven van de strandwallen in Lisse, Hillegom en Noordwijk stenen bijlen en aardewerk uit de laatste fase van de steentijd (vanaf ca. 2500 voor Chr.).

Aardewerk, natuursteen en botjes
Binnenkort starten de gemeente Lisse, Woonstichting Stek en ontwikkelaar Amvest met de ontwikkeling van de nieuwe wijk Geestwater. Vooruitlopend hierop deden archeologen al meerdere keren onderzoek. Zo deden ze een booronderzoek en daarna zijn smalle proefsleuven gegraven. Daarbij kwamen bijzondere vondsten aan het licht.

2024vvdw 0201

Natuurstenen bijl gevonden in Geestwater. Foto: RAAP

In het noordwestelijke deel van de nieuwe wijk, waar een waterpartij wordt gegraven, vonden de archeologen resten van houten huizen en scherven aardewerk. Ook vonden ze een stuk natuursteen dat in de vorm van een bijlblad was geslepen. De houten steel van de bijl is in de loop der tijd vergaan, maar het natuurstenen bijlblad is goed bewaard gebleven. Tijdens het graven van de proefsleuven vonden de archeologen allerlei kleine fragmentjes van bot (waaronder visbot) en vuursteen. Dit laat zien dat de bewoners van de houten huizen zich bezighielden met visvangst en de productie van vuurstenen gebruiksvoorwerpen.

Aardewerk uit de klokbekerperiode en Vlaardingencultuur
Het gevonden aardewerk is kenmerkend voor de periode waarin mensen voor het eerst in de geschiedenis overstapten van een leven als jager/verzamelaar naar een leven als boer. Ook maakten en gebruikten mensen toen voor het eerst aardewerken gebruiksvoorwerpen. De versiering op een van de stukken aardewerk – nagelindrukken en een groeflijn – is kenmerkend voor een periode die wordt aangeduid als de klokbekerperiode (vanaf 2500 voor Chr.). Andere onversierde scherven kunnen zelfs nog ouder zijn, namelijk uit de periode 3800-2500 voor Chr. Archeologen noemen deze periode de Vlaardingencultuur.

2024vvdw 0202

Fragment aardewerk met nagelindrukken en een groeflijn. Dit aardewerk is kenmerkend voor de klokbekerperiode (ca. 2500-2000 voor Chr.). Foto: RAAP

2024vvdw 0205

Een voorbeeld van aardewerk uit de klokbekerperiode. Deze pot is gevonden in Apeldoorn. Foto: © CODA Collectie in bruikleen van Historische Vereniging Felua thans VOA.

Waarom onderzoek op deze plek?
De kust zoals we die nu kennen is een relatief jong verschijnsel. Na de laatste ijstijd smolt het landijs, waardoor de zeespiegel snel steeg. De kustlijn verschoof hierdoor steeds verder naar het oosten, tot die beweging stopte rond 3850 voor Chr. Toen lag de kust ongeveer ter hoogte van het huidige dorp Lisse. Daar ontstond door het zeewater een lage zandrug, die we strandwal noemen. Op de strandwal en het gebied er vlak achter ontstonden duinen. Duinen worden gevormd door de wind die stuifzand van het strand meevoert en in heuveltjes afzet. De duinen waren door hun hoogte aantrekkelijk in een landschap dat verder behoorlijk nat was. Net als nu bouwden de prehistorische mensen hun huizen bij voorkeur op een plek waar ze droge voeten hielden en die plek vonden ze op de duinen. Het kustlandschap moet in die tijd een oneindige bron van voedsel geweest zijn: de eerste bewoners konden er jagen en vissen. Op de hoge gronden was genoeg ruimte om akkers aan te leggen en vee te houden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we de oudste bewoningssporen in Lisse vinden op een duin achter de oudste strandwal.

2024vvdw 02032024vvdw 0204

Afbeelding: de ontwikkeling van de kustlijn in de Midden Steentijd (links) en de Nieuwe Steentijd – Vroege Bronstijd (rechts).

Hoe nu verder?
Eind januari keren de archeologen van RAAP terug naar Geestwater. Ze graven een deel van de vindplaats dan verder op. Dit is nodig, want in dit deel van de nieuwbouwwijk komt een nieuwe waterpartij. Bij de aanleg van deze waterpartij wordt er dieper gegraven dan waar de archeologische resten liggen. Daarom worden deze eerst zorgvuldig opgegraven. De opgraving duurt een paar weken. In die tijd worden alle sporen van de nederzetting bloot gelegd en opgetekend. Ook zullen de archeologen grond gaan zeven. De meeste vondsten zijn namelijk heel klein en vaak niet met het blote oog te zien. De grond wordt daarom in kleine vakken verzameld en door een fijnmazige zeef gehaald. Alle kleine voorwerpen zoals stukjes vuursteen en aardewerk en etensresten zoals fragmenten bot, zaden en pitten worden hierbij verzameld.

Alle vondsten samen geven ons een beeld van het dagelijks leven van de vroegste bewoners van de kuststreek. Dit is belangrijk, want we weten nog maar weinig over deze periode in deze regio.

Vondst van de Week
Vondst van de week (#VVDW) is een rubriek van de erfgoedexperts van Erfgoed Leiden en Omstreken. Zij doen daarin verslag van opmerkelijke vondsten en ervaringen. Via deze website, X, Instagram en Facebook houden ze je op de hoogte.

Chrystel Brandenburgh
30 januari 2025

Ben je benieuwd naar het nieuwbouwproject Geestwater? Kijk op www.geestwater.nl. Wil je meer informatie over de vondsten en de opgraving? Neem dan contact op per email via pers@hltsamen.nl of telefonisch 140252.

Frits Treffers Penning 2024 voor pompgebouw aan de Ringdijk

/in , /door

Sporen van vroeger  (LisserNieuws)

21 januari 2021

Door Nico Groen

 

Op 17 september heeft de Cultuur Historische-Vereniging “Oud Lisse” de jaarlijkse

Frits Treffers Penning uitgereikt. De keuze is gevallen op het markante voormalige

pompgebouw aan de Ringdijk 8 te Lisse.

Een korte historie: Het is zeer bijzonder, dat de keuze voor deze penning is gevallen op dit markante gebouw aan de Ringvaart. Bij een eerdere inventarisatie van monumentale panden was het stoomgemaal over het hoofd gezien. Het Hoogheemraadschap van Rijnland bouwde het een dikke eeuw (1898) geleden om de Rooversbroekpolder droog te houden. Het gemaal was een relatief groot gebouw, omdat het een stoommachine moest herbergen. Het werd gefundeerd op houten palen. De stoommachine was zo bewerkelijk dat de machinisten, eerst Lisser Cozijn en daarna vader en zoon Koelewijn, het warme eten vaak naast de machine opaten.

Stoommachine werd dieselgemaal

“De vervanging door een dieselmotor van Crossley Bros Manchester in 1924 was een hele verbetering, ook al moest de motor om het uur worden gesmeerd. Voor de familie Koelewijn was het bedienen van het gemaal overigens een bijverdienste, want vader en zoon waren in eerste instantie bollenkwekers. In 1974 nam de Lisserpoelpolder de bemaling van de Rooversbroekpolder over. De bemaling van zowel de Rooversbroekpolder als de Poelpolder geschiedt nu door een elektrisch gemaal. Het gemaalgebouw aan de Ringvaart werd verkocht aan de familie Roozen en door de inzet van Mary Roozen en haar zoon Ruud is dit bijzondere pompgebouw gerenoveerd en verbouwd tot een woning, Mary Roozen woonde er vanaf 30 juni 2007. Het oude houten woonhuis ernaast werd afgebroken. Daarbij werd Frits Treffers van de Vereniging Oud Lisse benaderd om hen daarbij te helpen. In 2021 is het voormalig pompgebouw verkocht aan Guido op ’t Hof en Pim van Deun. Zij hebben er op hun beurt alweer vele uren werk en zorg aan besteed om dit pand te behouden voor de toekomst. De Vereniging Oud Lisse wil hun inzet belonen met een waarderingspenning “de Frits Treffers-Penning” met de bijbehorende oorkonde. De penning – een ontwerp van Frans en Truus van der Veld – hoort bij het huis.

De kenmerken van het gebouw zijn met name het metselwerk dat toch wel opvalt voor zo’n eenvoudig pompgebouw. Het metselwerk om de roosvensters, de overstek van de dakranden en de horizontale lagen zijn uitgevoerd in donkere en lichte stenen”.

 Bovenstaande staat letterlijk in het laatste Nieuwsblad van 2024 van de VOL met 6 foto’s. Er staat ook nog de volgende tip: “ Op de website OudLisse.nl staan 2 artikelen over het pompgebouw uit Nieuwsblad nummer 2 van april 2007 en uit Nieuwsblad nummer 3 van juli 2013”.

Het nieuwsblad van de VOL is een kwartaalblad in full colour op A4-formaat. Het is gratis voor leden, maar ook te koop voor niet-leden voor 5 euro. Het lidmaatschap kost 25 euro per jaar en u ondersteunt daarbij het werk van de VOL, onder andere voor het behoud van monumentale gebouwen. De VOL zoekt nog iemand die zitting wil nemen in de erfgoedcommissie namens de VOL.

Foto: Ansichtkaart uit ca 1920 van het stoomgemaal in bedrijf
Foto: Uit het Nieuwsblad nr. 4 van 2024

Foto: Het stoomgemaal.
Foto: Uit het Nieuwsblad nr. 4 van 2024

Nood. De VOL moet verhuizen

/in /door

Nieuwsflits

Nieuwsblad december 2024 4

Er is een enorme behoefte aan woonruimte in Lisse. Gelukkig wordt er volop gebouwd. Op diverse locaties zwaaien enorme hijsarmen hun lasten naar gewenste bouwplekken. Zo ook bij de buren van Vereniging Oud Lisse. Naast de locatie waar Oud Lisse onderdak heeft, De Vergulde Zwaan, stond het stookhuis van de Hobaho. Op dit terrein en het gedeelte waar ooit café-restaurant De Beurs stond wordt druk gebouwd aan een nieuw appartementencomplex. De Beurs was lange tijd het trefpunt voor bollenhandelaren om na hun veilingbezoek hun deals te bespreken. Toen de veilingen vertrokken restte nog lang de restaurantfunctie van De Beurs. De naam blijft en nu komt er woonlocatie De Beurs die 20 koop- en 9 sociale huurappartementen gaat omvatten. Ook De Vergulde Zwaan wacht het lot van afbraak, waarschijnlijk gevolgd door woningbouw. Daarom is Vereniging Oud Lisse naarstig op zoek naar een geschikt nieuw onderkomen, maar accommodaties waar onze vereniging haar activiteiten tot haar recht kan laten komen zijn uiterst schaars. Dus voorlopig bent u op dinsdagochtend tussen 9 en 12 uur van harte welkom op de huidige locatie: 1e Havendwarsstraat 4. Kunt u kennis maken met waar we zoal mee bezig zijn, de boeken van de bibliotheek inzien en objecten bekijken die met de geschiedenis van Lisse samenhangen. Doen!

Voorheen bollenschuur, later drukkerij van de HOBAHO en nu Centrum voor Cultuurhistorie Duin- en Bollenstreek.

 

Foto: Iedere dinsdagmorgen is er inloop in de Vergulde Zwaan, 1ste Havendwarsstraat 4.

Vrijwilligers wandelnetwerk geprezen 28-11-’24

/in /door

Nieuwflits

Nieuwsblad december 2024 4

De vrijwilligers van het Wandelnetwerk Duin- en Bollenstreek werden in museum De Zwarte Tulp tijdens de jaarlijkse borrel bedankt en geprezen voor hun inzet. Wethouder Kees van der Zwet was aanwezig om de vrijwilligers te bedanken voor hun harde werk van de afgelopen jaren. Hij sprak zijn dank uit naar de vrijwilligers voor hun inzet namens de wethouders van alle dorpen uit de streek. Na zijn dankwoorden was er een presentatie over het vrijwilligerswerk. De vrijwilligers zorgen ervoor dat de vele wandelroutes onderhouden worden, goed bereikbaar blijven en dat de paaltjes op de goede plekken staan. Controles en schoonhouden horen daar ook bij. Zou het wandelnetwerk zonder hun inzet kunnen bestaan? De avond werd afgesloten met een lekker drankje en een welverdiend presentje voor alle vrijwilligers van het wandelnetwerk Duin- en Bollenstreek. Goed dat er aandacht is voor het vele vrijwilligerswerk in onze streek!

Loek Dijkman van Artopa overleden

/in /door

Nieuwsflits

Nieuwsblad december 2024 4

1 november overleed oud-Lisser Loek Dijkman. Dijkman was met zijn bedrijf Topa Verpakking een zeer succesvol ondernemer, maar wel een ondernemer met een ideële visie: de successen van het bedrijf moesten ook ten goede komen aan de omgeving. Dat merkte Lisse al in 1981 toen in de Grevelingenstraat Artopa werd geopend. Daar was een kantoorgedeelte van het bedrijf, maar er waren diverse ruimtes die om niet of voor een luttel bedrag gebruikt mochten worden. Concerten en andere uitvoeringen werden er gegeven, exposities gehouden, repeteeruimtes werden gebruikt, er was poppentheater, het Filmhuis kon daar tot bloei komen en Sint en zijn Pieten werden er jaren geschminkt. De computer was in opkomst dus ook daar kwam oefenruimte voor en zo zullenber nog legio activiteiten geweest zijn. Eind 1998 komt er eenbeinde aan dit creativiteitscentrum; de dozenfabriek (Dopak) verhuisde naar Lelystad, maar het hoofdkantoor is nog steeds in Voorhout, Torenlaan 10, op de grens van Lisse. Voor Lisse was de sluiting van Artopa heel spijtig. Loek Dijkman bleef zijn leven lang trouw aan zijn ideeën. Met de stichting Utopa bwist hij diverse culturele initiatieven te verwezenlijken zoals het orgelpark in Amsterdam en prachtige culturele locaties in Wageningen, Het Depot, het arboretum De Dreijen dat dankzij hem in oude luister hersteld werd en villa Hinkeloord. Een heel mooi project in Leiden is de restauratie van het Heilige Geest Weeshuis aan de Hooglandse Kerkgracht, waarin nu het Kinderrechtenhuis is gevestigd. In 2022 was daar nog een nieuw project, een muziekpodium voor kamermuziek: De Leidse Salon. Dijkman (1942-2024) was jarenlang (ere)voorzitter van de Rijnlandse Molenstichting. Diverse molens in onze regio stonden dan ook in de rouwstand na het bekend worden van het overlijden van de man die zoveel kansen schiep op cultureel gebied: Loek Dijkman.

Loek Dijkman van Artopa overleden

De Gaapstokken

/in /door

Nieuwsflits

Nieuwsblad december 2024

November is vanouds een feestelijke maand voor carnavalsverenigingen. In april van dit jaar vierde de Lisser carnavalsvereniging De Gaapstokken groots hun 50-jarig bestaan. Op 17 november sloot de vereniging haar jubileumjaar extra feestelijk af. Burgemeester Lies Spruit overhandigde bij die gelegenheid de Koninklijke Erepenning aan de Prinsengarde, bestaande uit oud-Prinsen van de vereniging. De Koninklijke Erepenning is een ereteken dat kan worden verleend aan verenigingen, stichtingen of instellingen dan wel aan sportverenigingen, die tenminste 50 jaar bestaan. Het symboliseert het respect en de waardering die de koning heeft voor de bijzondere verdiensten van de ontvanger, in dit geval dus carnavalsvereniging De Gaapstokken. Het nieuwe prinsenpaar van De Gaapstokken is Prins Ken en Prinses Lianne. Komend voorjaar zal burgemeester Spruit traditiegetrouw de sleutel van Lisse weer tijdelijk afgeven aan het prinselijk paar van De Gaapstokken. Daar zal zij vast ook weer een opdracht aan verbinden, maar welke, dat blijft nog even geheim.

Verslag Open Monumentendag 2024

/in /door

Nieuwsflits

Nieuwsblad december 2024 4

Open Monumentendag is dit jaar voor de 38e keer georganiseerd. In het tweede weekend van september (in Lisse alleen op de zaterdag) kunnen veel monumenten gratis worden bezocht. Bij ons waren er 19 bijzondere gebouwen opengesteld en daar zijn in totaal meer dan 3000 bezoeken gebracht. Sommige bezoekers gaan rechtstreeks op hun doel af, andere willen zoveel mogelijk plaatsen baandoen. Het is, mede door het aangename weer, een zeer geslaagd evenement geweest. In Lisse is het sinds vele jaren traditie dat niet alleen de monumentale gebouwen een bezoek meer dan bewaard zijn, maar ook dat in die gebouwen altijd iets te beleven is. Muziek: koren, kleine combo’s, orgelmuziek en diverse kunst- en fototentoonstellingen zijn te bewonderen geweest. Binnen het jaarthema (routes, netwerken en verbindingen) is er ook gezocht naar bijzondere verhalen: vluchtelingenwerk en deelnemers aan pelgrimstocht hebben over hun uitdagingen kunnen vertellen. Als speciale attractie heeft een klassieke bus van de NZH gratis rondes gereden langs een aantal monumenten. Deze bus heeft bij veel reizigers nostalgische gevoelens opgeroepen, omdat men jarenlang met die bus naar werk of school is gegaan. De 400-jarige Poelpolder heeft in de Pauluskerk en in de boerderij van Langeveld een deel van zijn geschiedenis kunnen vertellen via een fototentoonstelling.

Volgend jaar wordt het thema “Architectonisch erfgoed”. Noteer alvast zaterdag 13 september in de nieuwe agenda!

Liefs van Liz uit Lisse

/in /door

Nieuwsflits

Nieuwsblad 24 december 2024

Else Wesseling heeft op dinsdag 19 november bij onze dinsdagochtendinloop haar pas uitgegeven prentenboek `Liefs van Liz
uit Lisse` gepresenteerd, gemaakt door Else en haar dochter Annemieke. Een mooi uitgegeven boek waarin met veel fantasie historie, natuur en cultuur van Lisse in kleurrijke tekeningen, in cartoons en collages worden verbeeld. Het meisje Cosmo gaat op de step met haar kippetje Liz, gekregen van boer Kortekaas, uitnodigingen bezorgen voor het verjaardagspartijtje van Liz die 1 jaar wordt. Ze wonen vlakbij `t Huys Dever en gaan via de Heemtuin naar de witte zwanen bij de kantoren van de HoBaHo en dan naar het gemeentehuis, waarde leeuw een uitnodiging krijgt. Nog meer uitnodigingen  worden bezorgd en uitgebeeld. Via het Vierkant en Blokhuis gaat het naar de bibliotheek. Blokhuiskat Pol met de drie pootjes krijgt ook een uitnodiging. Alle vriendjes vragen of Lammetje Groen ook een uitnodiging krijgt. Maar wie is Lammetje Groen? Via het beeld ´Meisje van Lisse´, langs de oranje koe bij het Lisser Art Museum, de geitjes van de kinderboerderij bij kasteel Keukenhof en de uilenbank komen ze bij een boerderijtje genaamd ´t Lammetje Groen. Daar zien ze eindelijk het lammetje. Wat blijkt, het lammetje is bijna 101 jaar oud! Blij dat nu het raadsel van het Lammetje Groen is opgelost, keren Cosmo en Liz weer tevreden naar huis. Annemieke en Else Wesseling hebben het boek uitgegeven in eigen beheer. De prijs van het boek is 19,95 euro.