BIJ DE HARTPAGINA: 4 landkaarten uit de 17e eeuw

Op 4 landkaarten is de invloed van het Haarlemmermeer bij Lisse te zien.

Redactie

Jaargang 19 nummer 2020
Jan Pietersz. Dou tekende de bovenste kaart rond de droogmaking van de Lisser Poel ca. 1623. Bij het ‘Eylandt van Roversbrouck’ laat hij al een nieuw stukje dijk zien. De oude dijk om het ‘Eylandt’ heeft er voor gezorgd dat de Roversbroekpolder nooit water is geworden. Datzelfde geldt ook voor de Lisserbroek. Ook daar was men al heel vroeg bezig met de bescherming van de oevers. Het in stand houden van de zgn. sudden (rietkragen) was daar een belangrijk onderdeel van. Deze zorgden ervoor dat de golfslag gebroken werd. Die oevers behoorden tot het buitendijkse gebied, het dijklichaam lag wat verder binnenwaards met er achter een barmsloot. Onze dijken werden vooral onderhouden en opgehoogd met Leids afval. In de Roversbroekdijk kwamen we materiaal tegen dat gedetermineerd werd naar het jaar 1350. Zo vroeg werd er al onderhoud aan onze dijken gedaan. Dat heeft eraan bijgedragen dat men hier nog droge voeten hield terwijl elders het land onder de voeten wegspoelde. In het kaartje linksonder kun je ook belangrijke namen zien in de aangegeven kavels. Hierdoor mag je aannemen dat ook in die tijd geld en macht een belangrijke rol speelden. In de andere kaarten zie je hoe het hoogheemraadschap van Rijnland ingenieus te werk ging. Maar ja, ook al waren we uiteindelijk van die Waterwolf verlost in 1852, het polderschap heeft ons mooie stukje Lisserbroek opgeslokt. Nu gaan we sinds 1843 over de brug naar veelal onze families in Noord-Holland. Doet nog steeds een beetje pijn!