Grote Schoolvakantie in 1963

Deen Boogerd beschrijft zijn jeugdactiviteiten in 1963.

Door Deen Boogerd

NIEUWSBLAD Jaargang 12 nummer 3, juli 2013

schoolvakanties rond 1963, was het toen echt heel anders? Vakantieherinneringen van een zestiger uit de tijd dat de meeste moeders elk dubbeltje moesten omdraaien alvorens het uit te geven. Computerspelletjes? Natuurlijk niet!….. Ganzenborden, dammen, schaken, halma, kaarten en natuurlijk mens erger je niet, maar alleen als het slecht weer was. Met beter weer trok je er op uit naar het Reigersbos om hutten te bouwen, voetballen op het landje van Cardol, stoepranden op straat, busjetrap en belletje lellen bij de buren tot ze d’r helemaal gek van werden. Voor hun kon de vakantie niet kort genoeg zijn.

Als het goed weer was ging je zwemmen in de Ringvaart bij de draaibrug, wel gevaarlijk door de enorme zuigkracht van de boten. Als je ouders het zich konden veroorloven werd je toch maar liever naar het Sassemse zwembad gestuurd daar was immers toezicht. Altijd dringen in de rij tot de ketting los ging, links de meisjes rechts de jongens. Af en toe was het gemengd zwemmen wohh…maar kwam niet te dicht bij de meisjes want dan werd je terug gefloten en na drie keer fluiten werd het gemengd zwemmen afgeblazen en de stouteriken naar huis gestuurd. Voor een stuiver kon je een puntdrop of een spekkie kopen bij het loket in dat tochtgangetje. Stond je daar veel te lang te klappertanden met je handdoek over je magere schoudertjes. “Zal ’t het zijn?” “sppspspekkie mmevrouw” “wah zeggie jochie?” Ze deed het erom! Naar Langevelderslag ging je als het echt mooi weer was, maar met tegenwind stapten we bij de Ruigenhoek af en was “het kleine zeetje” groot genoeg voor veel plezier. Spelen bij de bunkers en in de rest van het stukje oorlogsverleden. Ook daar moest je uit kijken, in het wat diepere gedeelte lag onder water een muur, daar moest je niet bovenop duiken dat deed pijn als je geluk had. Het kleine zeetje kon zo nu en dan ook flink meuren. Als het te lang warm bleef kwamen de vissen boven drijven met hun buikje omhoog. Dan fietste je toch wel liever een stukje verder tegen de wind in naar het strand en de frisse zeelucht.

Groenendaal bij Heemstede met de kinderboerderij en de speeltuin was ook zo’n plek met dat speciale vakantie gevoel. Een paar uur daar gaf je al het gevoel van een hele dag genieten. Was je al wat ouder dan ging je werken op het land, wieden langs die eindeloos lange bedden en dan weer terug alsof er nooit een eind aan kwam. Veel liever liep je mee met de rooimachine, om bakken of manden te verwisselen. Als je snel kon bollenpellen kon je daar ook een goed zakcentje/kostgeld mee verdienen. Voor je het wist was die mooie zomer alweer voorbij en zat je weer in de schoolbank luidkeels plaatsnamen op te dreunen van de aardrijkskundeles. De echo galmt nog door in mijn hoofd van Hillegom, Lisse, Sassenheim, Noordwijk binnen, Noordwijk zee, Katwijk binnen, Katwijkzee .enz. leuke plekken in de vakantie maar niet in de schoolbanken!

‘Het kleine zeetje” bij de Ruigenhoek l maakte deel uit van het Twistduin wat toebehoorde aan de Gravin Cornelia j Johanna van Lynden Pallandt wonende in het kasteel de Keukenhof. Het Twistduin lag zuidelijk van de Delfweg en oostelijk | van de Herenweg die nu parallel ligt aan de provinciale weg. De gravin gaf in 1904 de opdracht om het Twistduin af te zanden en liet het Steengrachtkanaal ^l aanleggen zo ook de bijbehorende bruggen. Alle sloten werden gegraven ten behoeve van de zandafvoer (zandsloten). ‘Het kleine zeetje’ maakte onderdeel uit van die zandwinning. Westelijk van Landal- Dunimar bungalowpark ligt nog steeds de betonnen laad/loskade waar de boten werden volgestort om daar vandaan via de Steengrachtkanaal, Leidsevaart en de Arnoudsloot naar de kalkzandsteen fabriek van Herwaarden bij Hillegom te varen.