“TROU MOET BLIJCKEN” ??
Op 15 februari kreeg de VOL een vaandel, waarop ‘Trouw moet blijken’ staat uit 1926. De muziekvereniging was echter al in 1897 opgericht met de naam ‘Eensgezind’. De naam werd in 1926 veranderd. De overhandiging van het vaandel en de geschiedenis van de vereniging, die later opging in Da Capo, worden beschreven.
door Arie in ’t Veld
Nieuwsblad 20 nummer 1, 2021
We beginnen dit verhaal met gelijk iets recht te zetten. Sinds jaar en dag en door zo ongeveer iedereen is de muziekvereniging Trou Moet Blijcken als zodanig geschreven. Fout, zoals ook uit het onlangs aan de Vereniging Oud Lisse overhandigde vaandel blijkt.Het was gewoon Trouw Moet Blijken (TMB) en de vorige schrijfwijze hopen we hiermee uit de wereld geholpen te hebben. De vereniging startte overigens niet met die naam. Onlangs werd het vaandel overhandigd aan de VOL. Een pracht stuk!
Hoe het begon: Op 31 juli 1897 kwamen in Hotel Café De Witte Zwaan op het Vierkant (waar nu Dirk is gevestigd) Joh. Wesselo, Anton v.d. Meer, P. Kaptein, IJ. van der Mark en H. Verdegaal in de roemruchte uitspanning bijeen om eens te onderzoeken of een muziekvereniging in Lisse enige grond onder de voeten kon krijgen. Bij die beraadslagingen werd men terzijde gestaan door meester Berfaas, die later de dirigeerstok zou hanteren. Ter plekke vormde men een voorlopig bestuur en sprak het gezelschap af om een week later weer bij elkaar te komen. Ondertussen zou men enige dorpelingen polsen over het aangaan van een lidmaatschap. Dat sloeg aan, want op 5 augustus waren er al 18 liefhebbers die de vrije tijd met het maken van muziek in groepsverband wilden doorbrengen en dat was voldoende om van start te gaan. Het definitieve bestuur werd benoemd en gevormd door Joh. Wesselo (president), F. de Meulder (penningmeester), C. Caspers (secretaris) en als commissarissen IJ. van der Mark en H. Verdegaal. Op 16 augustus volgde de oprichtingsvergadering. Toen stond tevens vast dat de benodigde gelden er zouden komen met als ruggensteun het niet misselijke bedrag van honderd gulden dat door Gravin van Lynden werd neergeteld. Een andere rijkdom was het feit dat men totaal 23 leden in het verenigingsregister kon aantekenen. Een start waar muziek in zat.
Eensgezind
De naam van de nieuwe vereniging werd Eensgezind’ en dat was niet voor niets, want juist in die beginjaren zat men op eenzelfde golflengte en was zo ongeveer het hele dorp enthousiast over de nieuwe vereniging. Zo erg zelfs, dat iedereen die op enigerlei wijze van muziek hield, zich aan wilde sluiten. Een ledenstop was dan ook al gauw aan de orde en dat is natuurlijk aan de ene kant sneu, doch anderzijds een grote rijkdom. Onder leiding van Berfaas werden al spoedig de eerste melodieën aan de instrumenten ontlokt en konden de Lissers op korte termijn genieten van de eerste optredens. In de muziektent die in de zomermaanden op het Vierkant stond opgesteld bijvoorbeeld. De Zomeravond-concerten werden vermaard en druk bezocht en bezorgden Eensgezind een goede naam. (O, goede oude tijd, tijd met een Vierkant dat nog echt gezellig was….). De naam bleef echter niet. In de twintiger jaren werd een scherpe streep getrokken tussen het roomskatholieke en het protestantse Lissese leven. Eerder al was onder leiding van pastoor B.A. Lasance de harmonie St. Gregorius de Groote opgericht, maar toen deze vereniging in 1926 werd losgekoppeld van St. Jozefgezellen en het de harmonie Adolf Kolping werd (het latere Canite Tuba) stonden veel Rooms-Katholieke Lissese muziekmakers voor de niet te passeren keuze om zich bij die vereniging aan te sluiten. Meneer pastoor hielp een handje bij die overwegingen… Slechts vijftien leden bleven bij Eensgezind met baanbrekers als Mastenbroek, de Schrama’s en de heren De Haas, Nederpelt en Van der Linden. Trouwe lieden die de basis vormden van een nieuwe vereniging op oude leest en het Eensgezind in 1926 inruilden voor de welluidende
en alleszeggende naam Trouw Moet Blijken’. Een stuk Lisse dat niet aan de aanacht van de geschiedschrijvers mag ontbreken en wordt voortgezet, hoe het in de toekomst allemaal ook moge verlopen. Want hoe het ook zij, er zijn altijd redenen om de bazuin te steken (sorry dat was de naam van Canite Tuba…) en dat wordt dan veelal gedaan door mensen die in hun hobby hun trouw laten blijken…. Uiteraard kwam de sfeer in de vereniging zoals die vanouds was ten einde toen in de negentiger jaren een fusie werd aangegaan met Canite Tuba. Min of meer afgedwongen door toenmalig burgemeester G. van der Kroft die het zat was dat zo’n beetje elke vereniging een eigen verenigingsgebouw wilde en beloofde dat als de beide muziekverenigingen zouden fuseren, de gemeente hen tegemoet zou komen.
Da Capo en Het Speelkwartier werden toen een feit.
Da Capo is in 1995 ontstaan na deze fusie.
Momenteel bestaat Da Capo uit zo’n 150 leden, en heeft twee eindafdelingen, namelijk de harmonie en de show- en marchingband. Da Capo heeft een eigen opleidingstraject dat zich richt op instroom in een van beide eindafdelingen. Tot die tijd spelen jonge muzikanten bij Jong Da Capo; het opleidingsorkest van de vereniging. Daarnaast is er de twirlgroep, die in diverse samenstellingen en formaties regelmatig deelneemt aan lokale en nationale twirlwedstrijden.
Jubileum
En dan nu de hamvraag voor onze lezers. Bent u lid geweest van een van beide verenigingen en beschikt u over leuke foto’s, of kent u aardige anekdotes? Dan horen we dat graag van u. We willen als VOL-nieuwsblad aandacht besteden aan de viering van het 125-jarig bestaan van de basisvereniging in 2022.
Show en drumfanfare Trouw Moet Blijken’ in 1985 in de kleuren van Lisse.