Berichten

ONTWIKKELINGEN ROND PLAN ‘DE ZON’

De chronologische  ontwikkelingen van de plannen rondom magazijn ‘De Zon wordt beschreven.

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws)

13 maart 2018

door Nico Groen 

Magazijn ‘De Zon’ op de hoek van de Kanaalstraat (nr 33) en de Van der Veldstraat (nr 2) was vroeger de winkel van Tissing, later van Herenmode Ruud Slot en daarna van Herenmode Schulte. Het pand staat al enige jaren leeg. Het is een gemeentelijk monument.
In het herfstnummer 2017 van het Nieuwsblad van de Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse” staan de ontwikkelingen rondom dit pand in chronologische volgorde vermeld. Dit staat bij de rubriek Nieuwsflitsen. Hieronder volgt een uitgebreide samenvatting van deze Nieuwsflits.

Door de initiatiefnemer Blokhuis B.V. is op 29 januari 2015 een bestemmingsplanwijziging met bijbehorende omgevingsvergunning voor de bouw van acht nieuwe woonappartementen op deze locatie aangevraagd. Ook de functie van warenhuis verandert hiermee.
Tegen de wijziging is echter door de omwonenden en door Vereniging Oud Lisse beroep aangetekend, waarop de Raad van State op 30 december 2015 heeft gereageerd met de vernietiging van het voorgestelde bestemmingsplan ‘Kanaalstraat 33’ met bijbehorende omgevingsvergunning. Uit het onderzoek van prof. ir. W. Patijn zijn een aantal knelpunten naar voren gekomen. In april 2017 zijn deze toegelicht in de Raadscommissie van Lisse. Een van de punten betreft het feit dat de monumentenstatus door de schaalvergroting aan de achterzijde te weinig wordt gerespecteerd. Ook de schaalverschillen tussen de nieuwbouw op de bestaande laagbouw en de lage bebouwing in de Van der Veldstraat zijn discutabel. Patijn constateerde dat het aantal parkeerplekken onvoldoende was en dat de geplande liftschaft een aantasting van het gemeentelijk monument was.

In het kort samengevat moet het gebouw voldoen aan het straatbeeld, met een subtieler aansluiting op het omliggend stedelijk weefsel, waarbij de monumentale waarde van het gebouw gewaarborgd blijft. In 2017 heeft de heer Patijn gesprekken gevoerd met de initiatiefnemer Blokhuis B.V. en belanghebbenden over het voortzetten en de ontwikkeling van de plannen. De initiatiefnemer wil wel iets doen maar heeft geen haast. Daarom heeft Gemeente Lisse in overleg met Blokhuis B.V zelf in 2017 het Werkboek ’Kanaalstraat 33’ opgesteld m.b.v. eerder gedaan historisch onderzoek door Rob Pex, gepubliceerd in het Nieuwsblad van de VOL, en de gebeurtenissen in de afgelopen jaren. Op 5 oktober 2017 heeft gemeenteambtenaar Maarten Bosman dit  Werkboek ‘Kanaalstraat 33’ besproken met de Monumentencommissie. De heer Bosman vroeg de Monumentencommissie om advies voor de plaatsing van de liftschacht van de nieuwbouw naar het monumentale pand. Ook de locatie van de mogelijke buitenruimte aan de Kanaalstraat bij het appartement op de eerste verdieping kwam aan de orde.
Voor de kwaliteit van woningen is het gewenst om een buitenruimte te maken. Het is echter niet verplicht. De Monumentencommissie  kon zich een liftschacht in het monument wel voorstellen, maar de schacht mag  de gevel in de steeg niet raken. Ook kan de commissie zich voorstellen dat aan de Kanaalstraatzijde van het gebouw een buitenruimte op de eerste verdieping mogelijk is, maar wel op een manier die past bij de architectuur van de gevel. De kracht van het gebouw zit namelijk in de gesloten baksteengevelarchitectuur en is daarmee een mooi voorbeeld van deze bouwstijl uit de vooroorlogse periode.
Het advies van de Monumentencommissie zal worden besproken met de initiatiefnemer Blokhuis B.V. t.b.v. de uitwerking van het plan.
Bovenstaande is een goed voorbeeld van het functioneren van de Vereniging Oud Lisse voor het verdedigen van de belangen van monumentale gebouwen en van omwonenden. Dit kan alleen als er veel mensen lid van de Vereniging zijn.

Het vroegere magazijn ‘De Zon’, de winkel van Tissing, is een gemeentelijk monument. Foto: Nico Groen

NIEUWE PLANNEN VOOR GEMEENTELIJK MONUMENT ‘DE ZON’ NODIG

Op 13 april 2017 zijn de verdere plannen rond het vroegere ‘Warenhuis De Zon’, Kanaalstraat 33, in de commissie Ruimte en Infrastructuur van de gemeente Lisse uit de doeken gedaan om aan de bezwaren tegemoet te komen.

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws)

16 mei 2017

door Nico Groen 

Dit heeft u in het Lisser Nieuws kunnen lezen. De Raad van State had namelijk het bestemmingsplan en de omgevingsvergunning, die de gemeente Lisse had vastgesteld, vernietigd. Dit, omdat onder andere de Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse” met succes beroep had aangetekend bij de Raad van State.
 
Bezwaren van de VOL
Naar de mening van de VOL was het geplande bijna 13 meter hoge liftgebouw pal naast Kanaalstraat 33, dat een gemeentelijk monument is,  een aantasting van de monumentwaardigheid van dit pand. Ook de derde bouwlaag van de nieuwbouw pal tegen de noordgevel  is een aantasting van de monumentale waarde. Ook waren er juridische bezwaren.
“Het gebouw is een gaaf voorbeeld van de bouwstijl van de dertiger jaren van de vorige eeuw” is de conclusie bij dit gebouw, zoals vermeld op de gemeentelijke monumentenlijst. De architect was L. Tol jr. uit Lisse en het is gebouwd in opdracht van de familie Tissing in 1938. Het heette ‘Warenhuis de Zon’, net als de winkel die hiervoor op deze plaats stond, ook van de familie Tissing. De nieuwe winkel werd echter nog eens zo groot als de oude. Tissing had meer ruimte nodig voor de manufacturenwinkel (textiel).
Het is een rechthoekig gebouw geworden met op de eerste verdieping kleine raampartijen. De gevels zijn opgemetseld in gele baksteen in zogenaamd kettingverband. Het meest prominent is een afgeschuinde hoek op de hoek met de Van der Veldstraat, die tot de zolderverdieping doorloopt en in de vorm van een stompe toren eindigt. Deze hoek wordt op de eerste en zolderverdieping geaccentueerd door pilasters van rode baksteen aan de zijkanten. Deze pilasters worden ondersteund en afgedekt met vierkante betonplaten. Op de eerste verdieping langs de Van der Veldstraat worden de rechthoekige vensteropeningen door een latei en baksteenbanden omsloten. Deze baksteenbanden zijn aan de kant van de Kanaalstraat weggelaten. Daarom zijn de vensteropeningen hier groter.
De gevels worden afgesloten door ver uitstekende houten, zogenaamde bakgoten. Alle vensters op de eerste verdieping zijn van staal met roedeverdeling in verschillende afmetingen. Het pand heeft een afgeknot schilddak, gedekt met tuile du Nord pannen. Er zijn 8 kleine dakkapellen onder een overstekend plat dak.
De etalagevensters op de begane grond zijn in de loop van de tijd vernieuwd. Toen zijn ook de oorspronkelijke bovenlichten afgedekt.

Hoe nu verder?
Prof Ir. Wytze Patijn heeft op verzoek van B&W na de vernietiging van de omgevingsvergunning gesprekken gevoerd met alle belanghebbenden, waaronder de VOL. Hij kwam tot de conclusie dat er wel mogelijkheden liggen tot een compromis tussen de verschillende partijen. De gemeente Lisse heeft hem daarom aangesteld als onafhankelijke  mediator om de gesprekken te begeleiden. Hopelijk komt er een plan, waarbij het gemeentelijk monument goed tot zijn recht komt. De VOL hoopt ook, dat de oorspronkelijke ramen op de benedenverdieping weer geheel of gedeeltelijk in ere worden hersteld.

De bakstenen banden om de westelijke ramen zijn goed te zien, evenals de rode pilasters langs de schuine hoek. Foto: Nico Groen

DON BOSCOTERREIN IN 1972 VERGROOT

De plannen voor nieuwbouw zijn vergevorderd. De aanleg van de Ruishornlaan en de uitbreiding van het terrein in 1972 wordt beschreven.

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws)

20 oktober 2016

door Nico Groen 
 
De plannen voor nieuwbouw op het voormalige terrein van de Don Boscoschool worden steeds concreter. Het terrein ligt er nu kaal bij na de omstreden bomenkap.
Het lijkt één groot terrein, dat sinds de bouw van de Don Boscoschool in 1951 niet meer is veranderd. Niets is minder waar!
Sinds het aanleggen van de Ruishornlaan en de realisatie van de Elkabrug over de Ring- of Rijnsloot in 1972 is de oppervlakte in de zuid-oosthoek van de Don Boscoschool aanmerkelijk vergroot.

Aanleg Ruishornlaan
In 1966 werd het plan goedgekeurd om de Ruishornlaan aan te leggen om het ‘oude land’ te verbinden met de aan te leggen wijk Poelpolder. Daarbij moest er ook een brug over de Rijnsloot komen. De weg en de brug zijn pas in 1972 gerealiseerd. Het was dan ook niet gemakkelijk om een en ander goed aan te leggen. De weg moest dwars door het eiland Ruishorn komen, waarbij 2 bruggen nodig zouden zijn. Bovendien zou de brug in de Laan van Rijckevorsel, die als viaduct moest gaan dienen, heel dicht op de noordelijkste brug komen. Dus eerst onder het viaduct door en vervolgens over de brug van de Rijnsloot. Dit zou dan een verkeersonveilige weg met een erg steile helling worden. Gekozen werd om de Rijnsloot langs het eiland Ruishorn te dempen, evenals de zuidelijke Wetering. Daarna was er van een eiland geen sprake mee. Daarvoor in de plaats werd een nieuwe sloot dwars door het eiland gegraven. In het westen begon deze bij de oorspronkelijke Rijnsloot en liep in het oosten uit in de Greveling. In het midden zou dit nieuwe water de aan te leggen Ruishornlaan kruisen. Hier, midden op het eiland, werd de huidige brug aangelegd. Deze brug wordt Elkabrug genoemd, naar de timmerfabriek van ELKA aan de overkant van de Greveling.

Het noordwestelijke gedeelte van het eiland wat niet voor de weg bestemd was, werd bij het terrein van de Don Boscoschool gevoegd.

Nieuw boek ‘Wandel- en fietsroutes langs bruggen in Lisse’
Bovenstaande gegevens komen uit het boek ‘Wandel- en fietsroutes langs bruggen in Lisse’. Dit nieuwe boekwerk wordt op 14 november gepresenteerd.
Het is de derde op rij. Het eerste was ‘Wandel- en fietsroutes langs monumenten in Lisse’. De tweede was ’Wandel- en fietsroutes langs bomen in Lisse’.
In het bruggenboek wordt van alle bruggen met een naam in Lisse de cultuurhistorie beschreven, evenals van het water waar de brug overheen gaat en van de weg waar de brug in ligt. Er zijn 2 routes. Een naar het zuiden en een naar het noorden. Ook alle overige bruggen, zowel particuliere als gemeentelijke, die op deze route liggen worden beschreven.
Van alle bruggen zijn historische en moderne foto’s te zien. Ook zijn vele kaarten uit de 17e en 18e eeuw opgenomen ter verduidelijking van de vroegere situatie.

Uitleg bij de foto:
A is de Greveling.
E is de Elkafabriek.
Geel is de oude loop van de Rijnsloot met aansluiting op de Greveling.
Blauw is de nieuwe loop van de Rijnsloot en aansluiting op de Greveling.
Bruin is de Ruishornlaan.

De oude en de nieuwe situatie van de Ruishorn voor en na 1972. Foto uit het nieuwe boek ‘Wandel- en fietsroutes langs bruggen in Lisse’, uitgegeven door VOL.

DON BOSCOSCHOOL NA 65 JAAR GESLOOPT

In 1951 werden 7 lokalen gebouwd onder architectuur van Paardekooper en Barhoorn.  In 1956 en 1964 werd aangebouwd. In 1982 zijn de gebouwen gerenoveerd.

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws)

2 augustus 2016

door Nico Groen

In 1951, precies 65 jaar geleden, werd de RK BLO-school voor de Bollenstreek gebouwd. De naam van deze Buitengewoon Lager Onderwijsschool werd Don Boscoschool. Er werden toen 7 lokalen met een grote speelzolder gerealiseerd. Eigenlijk was de school in 1953 al te klein en werden er plannen gemaakt voor uitbreiding. In 1956 zijn er daarom een aantal lokalen bijgebouwd. In 1964 werd de school uitgebreid met een vleugel voor administratie, secretariaat e.d. Ook kwam er een motorisch therapielokaal bij.
In 1982 startte er een renovatie, die in 1983 werd afgerond.
De school is gebouwd door het bekende architectenbureau Paardekooper en Barhoorn uit Lisse, dat vele bouwwerken in Lisse heeft gerealiseerd.
De Don Boscoschool was vanaf de bouw eigendom van de gemeente Lisse. De gemeente gaf de school in bruikleen aan het schoolbestuur, nu de Aloysiusstichting. De deelnemende gemeenten, Lisse, Sassenheim en Hillegom betaalden de kosten, zoals rente en aflossing naar ratio van het aantal leerlingen per gemeente.
De school had in het begin als adres Laan van Rijckevorsel 32. Een paar jaar later werd langs de school een nieuwe weg aangelegd. Bij het bepalen van de naam van deze straat werd deze Don Boscostraat genoemd. De weg is dus naar de school vernoemd. Toen werd het adres van de school Don Boscostraat 1.
De school is vernoemd naar Don Bosco. Don Bosco was een Italiaanse priester uit de 19e eeuw uit de buurt van Turijn. Vanaf zijn priesterwijding werkte hij in de achterbuurten van Turijn. Hij gaf daar kansloze jongeren onderdak en eten. Hij zorgde ook voor onderwijs. Hij schreef in die tijd een boek, dat ‘De verstandige jongen’ heette en een doorslaand succes was met een oplage van 6 miljoen stuks in Italië. Hij schreef daarin onder andere dat het beter was goed gedrag te belonen dan te straffen bij fouten. Dat was een nieuw gezichtspunt in die tijd. Om de zorg voor de jeugd uit te breiden, stichtte hij voor mannen de ‘Congregatie van de Salesianen’ (1859) en voor vrouwen de ‘Dochters van Maria’ (1872). Zo groeide het werk wereldwijd. Toen hij in 1888 op 72-jarige leeftijd stierf, werd hij ‘Koning van de straatjongens en apostel van de verwaarloosde jeugd’ genoemd. Vele scholen en jeugdinstellingen werden naar hem vernoemd, zoals ook onze Don Boscoschool.
De school voldeed al een paar jaar niet meer aan de eisen van goed onderwijs. Besloten werd een nieuwe school te bouwen aan de Ruishornlaan op de plaats van school de Poeleway, die een paar jaar geleden voor dat doel al is gesloopt. Op 1 juli 2016 is de nieuwe school geopend. Naast de Don Boscoschool hebben Cardea Jeugd en Opvoeding en Buitenschoolse opvang de Theepot een plaats gekregen in de school, die de naam Integraal KindCentrum de Bollenstreek(IKC) heeft gekregen. IKC-scholen zijn bestemd voor alle kinderen, die extra hulp nodig hebben. Hopelijk krijgt het centrum nog voor Lissers een aansprekende naam, zoals bijvoorbeeld Poelwaycentrum naar de boerderij , die eeuwen op deze plek heeft gestaan. De Don Boscoschool is al geheel of gedeeltelijkgesloopt. Daarmee komt na 65 jaar een einde aan een fraai gebouwde school.

Een luchtfoto van de Don Boscoschool

 

Beroep tegen het bestemmingsplan en besluit omgevingsvergunning (de Zon).

De VOL heeft op 24 maart 2015 beroep aangetekend tegen het vaststellen van het bestemmingsplan en omgevingsvergunning van Kanaalstraat 33. De gemeente heeft onvoldoende rekening gehouden met de nieuwe MOBO wet.

Nieuwsflits

Nieuwsblad Jaargang 14 nummer 3, juli 2015

en

Nieuwsblad Jaargang 16 nummer 4 Herfst 2017

De Ver. Oud Lisse heeft op 24 maart 2015 naast 4 omwonenden beroep aangetekend tegen het vaststellen van het bestemmingsplan Kanaalstraat 33/Van der Veldstraat 2 en 2a in Lisse (Postzegelbestemmingsplan) en de bijbehorende omgevingsvergunning voor Kanaalstraat 33 en Van der Veldstraat 2 en 2a in Lisse (coördinatieregeling).
De gemeente Lisse heeft naar onze mening onvoldoende rekening gehouden met de eisen van de nieuwe MoMo (Modernisering Monumenten) wet, die vanaf 1 januari 2012 van kracht is. Wel is op ons verzoek naderhand een referentie paragraaf opgenomen, die verwijst naar de zeer relevante nieuwe wet Modernisering Monumentenzorg en is dat in de toelichting in het bestemmingsplan opgenomen. Maar er is helaas onvoldoende met deze wet rekening gehouden. De rijksoverheid wil dat er in de monumentenzorg niet alleen oog is voor het monument zelf, (dus niet alleen maar object gericht), maar ook voor de omgeving ervan: het zogenaamde omgevingsgerichte erfgoedbeleid. We vinden dat de gemeente Lisse aan de borging van het culturele erfgoed van de omgeving en specifiek het gemeentelijk monument Kanaalstraat 33 in het voorliggende bestemmingsplan onvoldoende aandacht heeft besteed. Kennelijk was ook de Monumentencommissie nog veel te veel object gericht! Men herinnert zich kennelijk niet meer de uitspraak van de rechter in oktober 2010, die het Hofje van Six niet meer monumentwaardig vond, door de sloop van het vroegere sigarenmagazijn “Juliana” Kanaalstraat 44 in Lisse en nieuwe moderne hoogbouw pal naast het Hofje van Six …..! Concreet tekenden wij beroep m.b.t. de volgende zaken:: 1. Naar onze mening is het hoge trappenhuis incl. lift aanbouw (wordt i.p.v. de eerder genoemde 11 meter nu 12.90 meter hoog!) pal naast het gemeentelijk monument Kanaalstraat 33 een aantasting van de monumentwaardigheid van dit pand. Deze enorme hoogte staat ook niet duidelijk in het bestemmingsplan en in de gevelschets aangegeven. Ook vinden wij de derde bouwlaag van de nieuwbouw aan de noordzijde van het monumentale pand (Kanaalstraat 33) een aantasting van de monumentale waarde ervan. 2. Ook zien we in de stukken alleen een geveltekening van het pand Kanaalstraat 33 en aanbouw maar geen gevelschetsen van Kanaalstraat 33 inclusief schetsen van de gevels van omgevende woningen in de Van der Veldstraat en Kanaalstraat. Dit is wel nodig om de omgevingsvergunning goed te kunnen beoordelen. 3. Wij vinden dat de sloop van het hoekpand (Van der Veldstraat 2a) van de set karakteristieke woningen en de vervanging door een hoog modern pand er pal naast, de omgeving en het karakteristieke straatbeeld veel te veel aantast. Wij zouden deze set karakteristieke panden intact willen houden en de aanbouw niet ten koste willen laten gaan van het hoekpand van deze set woningen. Wordt vervolgd in afwachting van de verdere beroepsprocedure!
Voorgenomen bezuiniging op de monumentenzorg door Gem. Lisse De Ver.Oud Lisse had met verbijstering kennis genomen van de voorgenomen bezuinigingen op de monumentenzorg door het college van B&W van de gemeente Lisse. Met name het voornemen om de professionele Monumentencommissie, het schrappen van de bijdragen aan eigenaren van monumenten en het budget voor onderhoud monumenten deed ons erg pijn, nu daarmee monumentenzorg in Lisse vrijwel geheel opgegeven werd.

Nieuwsblad Jaargang 16 nummer 4 Herfst 2017

Nieuwsflitsen

Een bestemmingsplanwijziging met bijbehorende omgevingsvergunning is op 29 januari 2015 aangevraagd door de initiatiefnemer Blokhuis B.V. voor de bouw van acht nieuwe woonappartementen en daarbij de transformatie van de functie van het oude warenhuis. Echter is hier tegen door de omwonenden en Ver. Oud Lisse beroep ingesteld waar opvolgend de Raad van State op 30 december 2015 op heeft gereageerd met de vernietiging van het bestemmingsplan ‘Kanaalstraat 33’ met bijbehorende omgevingsvergunning. Uit het onderzoek van prof. ir. W. Patijn zijn een aantal knelpunten naar voren gekomen. In april 2017 zijn deze toegelicht in de Raadscommissie van Lisse.
Deze knelpunten zijn:
Het monument wordt door de schaalvergroting aan de achterzijde te weinig gerespecteerd
De schaalverschillen tussen de nieuwbouw op de bestaande laagbouw en de lage bebouwing in de Van der Veldstraat zijn discutabel.\Privacy is niet gewaarborgd voor direct omliggende woningen door balkons en dakterras

Communicatie en betrokkenheid van omliggende bewoners was nihil

Het aantal parkeerplekken dient voldoende te zijn
De liftschaft werkt als aantasting van het gemeentelijk monument.

In het kort moet het gebouw voldoen aan het straatbeeld, met een subtielere aansluiting op het omliggend stedelijk weefsel, waarbij de monumentale waarde van het gebouw gewaarborgd blijft. In 2017 heeft de heer Patijn gesprekken gevoerd met de initiatiefnemer Blokhuis B.V. en belanghebbenden over het voortzetten van de ontwikkeling van de plannen. De initiatiefnemer wil wel iets doen maar heeft geen chaast. Daarom heeft de Gemeente Lisse zelf in 2017 het Werkboek ’Kanaalstraat 33’ opgesteld in overleg met Blokhuis B.V, m.b.v. eerder gedaan historisch onderzoek door Rob Pex, gepubliceerd in het nieuwsblad van de VOL en de gebeurtenissen in de afgelopen jaren.
Op 5 oktober 2017 heeft gemeenteambtenaar Maarten Bosman het nieuwe Werkboek ‘Kanaalstraat 33’ besproken met de Monumentencommissie. De heer Bosman vroeg de Monumentencommissie om advies m.b.t. de volgende punten:
– De verplaatsing van de liftschacht van de nieuwbouw in het monumentale pand. In het document is een
zoekgebied aangegeven.
– De locatie van de mogelijke buitenruimte aan de Kanaalstraat bij het appartement op de eerste verdieping.

Voor de kwaliteit van de woningen is het gewenst om een buitenruimte te maken. Het is niet verplicht.
Reactie Monumentencommissie: De commissie kan zich een liftschacht in het monument wel voorstellen maar het zoekgebied mag alleen de gevel in de steeg niet raken. Ook kan de commissie zich voorstellen dat aan de Kanaalstraatzijde van het gebouw een buitenruimte op de eerste verdieping
mogelijk is, maar wel op een manier die past bij de architectuur. De kracht van het gebouw zit
namelijk in de gesloten baksteengevelarchitectuur. Een buitenruimte op die plek moet passen in de architectuur van de gevel. Het advies van de Monumentencommissie zal worden besproken met de initiatiefnemer Blokhuis B.V. t.b.v. de uitwerking van het plan. Wordt vervolgd! ■

Cultuurhistorische waarde vaak groter dan monumentale belang

Wethouder Mesman geeft een uitgebreid interview over zijn ideeën over een groot aantal oude gebouwen en situaties

door Sjaak Smakman.

Nieuwsblad Jaargang 6 nummer 2, april 2007

Wethouder Guus Mesman over het monumentenbeleid

Guus Mesman (PvdA) is bijna een jaar wethouder met monumentenbeleid in zijn portefeuille. Met onze verslaggever praat hij vrijuit over het Hofje, het oude Schooltje op het Vierkant, het CNBgebouw en het behoud van een evenementenhal. Of is het wellicht meer haalbaar het parkeerterrein bij Hoogvliet te overkappen?

Niet alleen Ruimtelijke ordening is zijn werkterrein. Hij doet ook het monumentenbeleid. ‘Persoonlijk vind ik het heel jammer dat ik als monumentenwethouder gelijk wat moest laten slopen. Kanaalstraat 44! Dat was niet wat deze wethouder voor ogen stond’.

Wat trof je aan bij je aantreden?
‘We hebben een beleid in verandering. Naar aanleiding van Kanaalstraat 44 hebben we geconstateerd dat de redengevende beschrijvingen niet in orde zijn. Op dat moment is gezegd: die moet voor alle monumenten opnieuw gemaakt worden. Tegelijkertijd hebben we gezegd: we gaan opnieuw door heel Lisse: wat hebben we aan monumenten geregistreerd, zijn er panden die er bij moeten en zijn er nog die er ook af zouden kunnen?’

Hoe ver is het daar nu mee?
‘Daar is de Stichtingt Dorp, stad en land mee bezig. Van de hofjeswoningen is nu net een redengevende omschrijving binnen waarin staat dat het Hofje monumentwaardig is. Oók als het op zichzelf staat en geen onderdeel is van een ensemble.’

En de rest van de monumenten?
‘De rest moet ik nog krijgen. De monumentencommissie kan daarna advies uitbrengen. Ik verwacht dat we dit jaar nog een nieuwe monumentenlijst kunnen vaststellen. En bij alles komt ook een goede redengevende beschrijving.’

Zodat de ellende zoals met Kanaalstraat 44 wordt voorkomen?
‘Ja. Wij hadden beweerd dat sigarenmagazijn Juliana zo’n bijzonder interieur had, terwijl dat er niet meer in zat. Dat kwam doordat er niemand echt langs was gegaan! Nu zal elk pand echt bezocht worden en van binnen en van buiten bekeken.’

Monumentenbeleid en geld staan vaak op gespannen voet met elkaar. Kanaalstraat 44 bezweek onder dreiging van een claim van de projectontwikkelaar, de openbare school aan de Heereweg en de CNB-hallen sneuvelen waarschijnlijk om de zelfde reden?
“Van Kanaalstraat 44 hebben we als politiek geoordeeld dat we het ons niet konden veroorloven voor één pand een exorbitant bedrag neer te leggen. Er zijn meer zaken die voor de gemeenschap belangrijk zijn. Een belangenafweging dus.
De reden dat we ons zo hebben ingezet voor de CNB-hallen, is niet zozeer de monumentale waarde, maar de cultuurhistorische waarde. En dan niet van het geveltje, maar van wat zich daar achter allemaal heeft afgespeeld. Bij de CNB is gezegd: van het hoofdgebouw willen we een cultureel centrum maken. Dan blijft de gevel behouden en als je achter die gevel kijkt: daar is niets monumentaals aan.”

En bij de veilingzaal geldt: die bankjes die zo bijzonder zijn, die gaan er uit.
‘Daar is discussie over. De een zegt: je moet ze laten staan. De ander zegt: met een andere indeling is wel wat mogelijk.’

Achter de gevel blijft er dus niets over.
‘Van die zaal moeten we nog maar eens bekijken of dat wel zo handig is. Er zit bijvoorbeeld ook nog geen lift in dat gebouw. Als je de voorste bankjes weg haalt, dan krijg je wel ruimte om het podium te vergroten. Maar ja, je hebt ook nog coulissen nodig.’

Een oude veilinghal zou toch wel in te passen in het monumentenbeleid?
‘Daar heb je gelijk in. We zouden kunnen zeggen: we laten zo’n veilinghal staan en daar kun je ook wat zinnigs mee doen.’

Wil Veldhoven, Fred Broersen en Proper Stok zijn met een plan gekomen. Is dit niet het moment voor hen om de grote woorden waar te maken?
‘Dat kan, maar dan heb je toch nog het probleem van het parkeren, dat ze in hun oorspronkelijke plan hebben laten liggen. We hebben ze gevraagd: hoe los je dat parkeren op? Henri Stol heeft later voor ons nog een studie gemaakt en hij kwam toen met het idee om in de hal die evenementenhal zou moeten worden, een vloer aan te brengen waaronder geparkeerd kan worden en waarop de evenementen dan plaats vinden. Dat was de goedkoopste manier, maar dat kost wel 1,8 miljoen euro meer voor 84 parkeerplaatsen. Dat is relatief goedkoop, maar als je die evenementenhal na drie jaar moet afbreken omdat het niet blijkt te lopen, ben je wel 1,8 miljoen kwijt!
Dat zou zonde zijn. Het verhaal was ook: dat parkeren is nu ook geen probleem, de gemeenschap accepteert op zo’n dag dat er wat parkeeroverlast is. Dat is wel zo als het gaat om een handjevol evenementen. Maar als je een evenementenhal gaat exploiteren, dan moet je wel proberen elk weekend een evenement te hebben anders hoef je daar geen hal voor te laten staan. En je kunt niet elk weekend zeggen: de gemeenschap vindt het wel goed.’

Het viel niet op te lossen in de Hobaho?
‘Wel als je daar extra parkeerplaatsen gaat maken. Maar die moeten ook betaald worden. Provast zegt ook: wij kunnen alles best onder de grond stoppen, maar er moet wel betaald worden. Je kunt niet alles op het bordje van Provast of Joop Zwetsloot schuiven. Dat gaat gewoon niet.’

Heeft het je niet verbaasd dat het CDA daar zo makkelijk mee akkoord ging?
‘Dat ging niet makkelijk, hoor, het was een heel groot pijnpunt. Fred Broersen is natuurlijk een prominente CDA’er en die heeft zich het vuur ervoor uit de sloffen gelopen. Tot op het einde toe hebben we als college ook gezegd: we nemen de uitdaging op ons. We kijken hoeveel evenementen er worden gehouden en we kijken waar we die onder kunnen brengen. Keukenhof heeft ook al eens aangeboden om een grote tent neer te zetten bij het kasteel. Maar voor de eerste de beste rommelmarkt die nu niet in de CNB werd gehouden, werd meteen een andere plaats gevonden. Dus voor kleinschaliger evenementen zijn best oplossingen te vinden. Als we straks de doorsteek maken, krijg je op het parkeerterrein achter de Hoogvliet een soort binnenplaatsje. Voor het zelfde geld zeg je: we zetten daar een kapconstructie overheen waar je wat kleinschaliger dingen kunt onderbrengen. Dat vind ik ook een belangrijk signaal naar de Lissese gemeenschap.’

Het schooltje tegenover het Gemeentehuis. Dat is nog uit 1885 en dus nog monumentaler dan de CNB-hallen.
‘Maar het ligt wel heel onhandig. Vandaar dat we ook wel speculeren op de creativiteit van projectontwikkelaars. Daarom is het ook handig dat we er een prijsvraag van maken, dan kunnen we zeggen: jullie kunnen extra punten verdienen door het schooltje in het plan op te nemen of in elk geval een deel van het schooltje. Alleen de gevel bijvoorbeeld als onderdeel van een groter geheel. Er zijn landelijk voorbeelden genoeg waaruit blijkt dat dat heel mooi mogelijk is. Maar daar zit natuurlijk weer een prijskaartje aan.
In feite vind ik dat van het CNB gebouw ook. We zeggen: het gaat om de cultuurhistorische waarde van het gebouw! Wat gebeurde daar? Dan heb ik ook zoiets van: dat zou een gevel kunnen zijn die je heel fraai in zou kunnen pakken. Dan maak je er toch iets moderns van. Als je in Haarlem kijkt naar de schouwburg, met die glazen wanden waardoor je iets ouds ziet schemeren, dat is schitterend!’

Laten we nog even kijken naar Kanaalstraat 44 en het Hofje. De diakonie wil nu een op een of andere manier schadeloos worden gesteld als het Hofje moet blijven staan. Hebben ze daar geen gelijk in?
‘Dat weet ik niet.’

Laten we zeggen dat ze redelijke argumenten hebben.
‘Dat ben ik met je eens, maar dat is wat anders. Ik geef onmiddellijk toe dat de directe omgeving de monumentwaardigheid van het Hofje aantast. Het wordt er ook niet leuker op om daar in een huisje te zitten, maar dat geldt ook voor elk ander plan dat de Diakonie daar zou willen ontwikkelen. En verder hebben we net een redengevende omschrijving binnen die zegt dat het Hofje nog altijd monumentwaardig is.’

Maar hebben ze dan geen recht op een schadevergoeding?
‘Het is niet zo dat de Diakonie het Hofje heeft gekocht en dat wij er een monument van hebben gemaakt. Het was al heel lang het bezit van de Diakonie en toen het een monument werd, hebben ze geen bezwaar gemaakt. Nu willen ze het slopen. Maar ze hadden toch niet in alle redelijkheid kunnen verwachten dat er een sloopvergunning gegeven zou worden?

Copyright © 2007 Vereniging Oud Lisse