Erepenning Archieven - Pagina 2 van 5

Hofje van Six gerenoveerd en kreeg de erepenning

10 juni 2018/in Nieuws /door Nico Groen

De jaarlijkse erepenning voor renovatie of onderhoud van een historisch pand werd in 2018 uitgereikt aan het gerenoveerde Hofje van Six. Over de restauratie is een boek gemaakt.

Nieuwsflitsen

Nieuwsblad Jaargang 17 nummer 2 Lente 2018

2018 Feestelijke drukte bij de heropening

‘Een Huijs ende Erve op den Broekweg’, dat is wat Pieter Six in 1740 in Lisse koopt en daar start het verhaal van het Hofje van Six. Onlangs, op 26 mei, heropende burgemeester Spruit het totaal gerenoveerde hofje, dat nu bestaat uit de adressen Kanaalstraat 34-42. Eigenlijk is het een klein wonder dat het hofje er nog is. In 2010 gaf gemeente Lisse zelfs een sloopvergunning af voor de huisjes die er dan al sinds 1883 staan.
Die eind 19e-eeuwse nieuwbouw en de daaraan voorafgaande afbraak zal ook toen wel ingegeven zijn door de staat van de woningen. De huizen uit 1883 zijn in de loop van de tijd steeds aangepast en verbeterd. Maar voor de 21e eeuw voldoen de huizen totaal niet aan de eisen van de tijd, er is leegstand en opknappen lijkt te duur. Vandaar de oplossing van sloop. Mien Dol, dan nog de enige bewoonster van het hofje, organiseert een protestactie en ook Oud Lisse laat zich in de bezwaren horen. Heel veel Lissers protesteren tegen de sloop. Gelukkig kwam er “hulp” uit een heel andere hoek. De economische crisis was er de oorzaak van dat de beoogde verkoop van grond en huizen stokte. Het behoud van het hofje, zoals veel mensen wensten, kwam toch weer in zicht. Maar was dat haalbaar? De eigenaar van het hofje, de Diaconie van de Hervormde Gemeente Lisse, moest zich beraden over de toekomst. De taak van een Diaconie is om geld dat zij in kas heeft te besteden aan diaconale doeleinden. Een hypotheek aangaan kan niet en een kostbaar renovatietraject is daardoor moeilijk aan te gaan. Gelukkig bracht Aad Dol uitkomst door Kanaalstraat 34 te kopen. Zo ontstonden financiele mogelijkheden om toch te kiezen voor renovatie. In april 2016 wordt dit besluit genomen. Er wordt een gedegen bouwplan gemaakt waarin energiebesparende maatregelen hoog in het vaandel staan. De inzet van vele vrijwilligers is ook een middel om kosten te besparen. Eerst moet er gesloopt en dat “rommel opruimen is echt wel buffelen”. In het voorjaar van 2017 wordt gestart met de opbouw. De monumentale uitstraling van het hofje moet aan de buitenzijde behouden blijven. Binnen is hedendaags wooncomfort gewenst. Vorig jaar september, tijdens Open Monumentendag, kon het publiek al zien dat het een fraai project was. Sinds december 2017 zijn de 4 gerenoveerde hofjeswoningen weer bewoond. Pieter Six’ doel was indertijd ‘vrije bewooning’ voor “oude en behoeftige Ledemaeten van de Gereformeerde Christelijke Religie” . Die doelstelling is natuurlijk achterhaald. De huisjes zijn ongeschikt voor bewoning door ouderen. Er wonen nu jongere huurders. De toewijzing aan huurders verloopt op basis van criteria vanuit de diaconale opdracht en met huren als in de sociale huursector. Maar op een andere manier kan toch gewerkt worden aan de opdracht van Pieter Six omdat de Diaconie met de opbrengst van de huur van de huidige huurders, de ‘bedeelden en behoeftigen’ van onze tijd kan helpen.

Erepenning

Uitreiking penning aan het Diaconie bestuur

Vereniging Oud Lisse reikt jaarlijks een erepenning uit als blijk van waar dering voor renovatie of behoud van een pand. De inspanningen en het fraaie resultaat bij de renovatie van het Hofje van Six sprong er dit jaar natuurlijk uit. Na de jaarvergadering werd de penning door de heer Cor Dol namens “Oud Lisse” overhandigd aan het bestuur van de Diaconie. Cor Dol verzamelt al jaren verhalen en beelden van het hofje en is natuurlijk een warm pleitbezorger voor behoud van het hofje. Dat de Diaconie toch kans heeft gezien om de renovatie alsnog te realiseren was voor “Oud Lisse” ook een enorme opsteker. De Vereniging heeft zich steeds sterk gemaakt voor dit behoud.

Boekwerk Groot Onderhoud 2017

Laura Bemelman even in het zonnetje gezet

Aan de renovatie van het hofje hebben heel veel vrijwilligers meegewerkt. Er is door velen, vaak belangeloos, aan dit project meegewerkt. Het idee ontstond om al die activiteiten in boekvorm vast te leggen. Conny van der Eijk maakte gedurende het hele renovatietraject foto’s. Laura Bemelman nam op zich het verhaal te maken. Ze interviewde diverse mensen die op één of andere manier betrokken waren bij de renovatie. Het resultaat is een leuk informatief en prettig leesbaar boekwerk. De geschiedenis van het hofje komt natuurlijk aan de orde, maar de nadruk ligt vooral op het hele proces van de renovatie en de keuzes die gemaakt werden. De ervaringen en betrokkenheid van de vele harde werkers bij de renovatie kleuren dit boek. Het eerste exemplaar werd op 26 mei bij de heropening van het hofje overhandigd. Alle werkers krijgen een exemplaar als aandenken. Burgemeester Spruit sprak bij de heropening haar waardering uit voor alle werk dat is verzet met een resultaat dat klinkt als een klok. Lisse is een prachtig gerenoveerd hofje rijk en het boek van Laura Bemelman laat zien waartoe enthousiaste vrijwilligers in staat zijn.

EREPENNING VOL 2017 VOOR ‘BOERDERIJ ZWANENDRIFT’

18 maart 2018/in Publicaties /door Nico Groen

De eigenaar van ‘Boerderij Zwanendrift’ kreeg de erepenning 2017 voor zorgvuldige renovatie. De geschiedenis vanaf de 15e eeuw wordt beschreven.

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws)

7 maart 2017

door Nico Groen

De Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse” is vanaf de oprichting in 1991 altijd zeer betrokken geweest bij het behoud en het verfraaien van markante panden. Daarom is al vrij snel de jaarlijkse erepenning van de Vereniging Oud Lisse ingesteld. Dit als blijk van waardering voor bewoners die zich op een bijzondere manier hebben ingespannen om hun pand op een goede en verantwoorde manier te behouden.
Op de jaarvergadering van de VOL op 21 februari maakten Chris Balkenende en Hans Verschoor bekend, dat deze erepenning in 2017 naar de bewoners van boerderij Zwanendrift, Laan van Rijckevorsel 16, gaat. De op een groot scherm afgebeelde foto’s van de boerderij plus aangebouwde woning van vroeger en nu vielen bij de bijna 70 belangstellenden zeer goed in de smaak.

Boerderij Zwanendrift heeft een lange geschiedenis.
Carla Kieft-Schrama reikte namens de Vereniging Oud Lisse de erepenning uit aan Dick en Monica Zeldenthuis. Carla is een dochter van de vroegere eigenaar van Zwanendrift. Zij beschreef de geschiedenis van de bewoners en de boerderij.
De veeboerderij met het zomerhuis heeft al een zeer oude historie. Het met Oegstgeester pannen gedekte voorhuis dateert van 1862. Er is ook een oude kaaskelder uit die tijd onder het voorhuis.
De voorzitter van het Huis Dever in Lisse, Ignus Maes heeft een historisch onderzoek gedaan naar deze vanouds adellijke boerderij en daar een heel boekje over geschreven.
Volgens het onderzoek van Ignus Maes zijn delen van de stal al van omstreeks 1550. Op oude kaarten van rond 1600 staat op deze plaats al een groot huis/boerderij.
Ook bleek uit kadaster gegevens van 1812, dat de eigenaar van het oude middeleeuwse Huis Dever in Lisse, Baron Heereman van Zuydtwijck, ook eigenaar was van deze boerderij. Het recht op zwanendrift (op het vangen van zwanen) was oorspronkelijk een adellijk recht, dat door de graaf meestal in leen werd gegeven aan een ambachtsheer of stad. Dit verklaart waarom deze boerderij het recht op zwanendrift had en waarom deze boerderij zo heette.

Bewoning
In 1853 wordt boerderij Zwanendrift gekocht door Petrus Verdegaal, die in 1809 geboren was. Hij was boer op boerderij Poeleway, net binnen de Lisser Poelpolder, waar nu ongeveer de Pauluskerk staat. Zijn zoon Willem werd boer op Zwanendrift. Hij is er lang blijven boeren. Na zijn dood in 1901 zetten zijn kinderen het bedrijf voort. In 1937 gaat de boerderij over naar neef Wilhelmus Johannes Schrama, die hoofdzakelijk werd opgevoed bij de familie Verdegaal.

De restauratie is geslaagd
Ook nadat Zwanendrift, na de bebouwing van de Poelpolder vanaf de jaren zestig, langzamerhand de functie van boerderij verloor, bleef mevrouw Schrama op de boerderij wonen. Na haar overlijden in 2011 werd de boerderij verkocht. De nieuwe eigenaren begonnen een uitgebreide renovatie, waarbij de buitenkant van het aangebouwde woonhuis in de oorspronkelijke staat bleef. Architect D. van Egmond is er goed in geslaagd veel historische elementen te bewaren. De achterliggende boerderij was zo slecht dat deze gedeeltelijk moest worden afgebroken, maar is op de oorspronkelijke plaats in dezelfde vorm herbouwd. Het geheel, inclusief zomerhuis en aangepaste hooiberg, ziet er nu zo goed uit, dat het mogelijk wel een rijksmonument zou kunnen worden. Dick Zeldenthuis gaat met behulp van de Vereniging Oud Lisse zich hiervoor in ieder geval inzetten. Boerderij Zwanendrift is nu een gemeentelijk monument.

De gerestaureerde voorgevel van het voorhuis Foto: Nico Groen

BOLLENSCHUUR DRIEHUIZEN SINDS 2000 EEN RIJKSMONUMENT

17 maart 2018/in Publicaties /door Nico Groen

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws) 31 mei 2016

door Nico Groen

In 2016 bestaat de Cultuur-Historische Vereniging “Oud Lisse” 25 jaar.
Een van de hoogtepunten in deze 25 jaar is het behoud van de grote bollenschuur van Gebroeders Driehuizen, Heereweg 30, nu Driehuizenpark 1. Het gebouw aan de Heereweg uit 1930 is van de hand van de bekende architect Leen Tol jr. Dankzij bemiddeling van de Vereniging Oud Lisse is het pand in 2000 een rijksmonument geworden en mocht dus niet meer worden gesloopt. Daarmee is een karakteristieke bollenschuur behouden gebleven.
Een van de vele argumenten was, dat het geheel een karakteristieke vormgeving en detaillering heeft en dat het van belang is als representatief vertegenwoordiger van een bijzonder type bollenschuur met kantoor.
Op de rijksmonumentenlijst wordt het gebouw in 2000 als volgt omschreven.
‘Het gebouw heeft een symmetrisch vooraanzicht met een op de weg georiënteerd kantoorgedeelte met daarachter de hoog opgaande schuur. De gevels met trasraam zijn opgetrokken in schone baksteen en worden verlevendigd door decoratieve metselverbanden. Van dit type bollenschuren komen er nog maar enkele voor in de Bollenstreek’.

De vraag was toen wat er met het gebouw gedaan kon worden, waarbij de oorspronkelijke uitstraling zoveel mogelijk intact moest blijven, terwijl het gebouw toch een herbestemming moest krijgen en aan de eisen van de moderne tijd moest worden aangepast.
In 2008/2009 kreeg het pand een herbestemming door in het gebouw appartementen te bouwen. Projectontwikkelaar Hillgate Properties en bouwbedrijf Huub Bakker maakten toen 27 twee- drie- en vierkamerappartementen, waarbij de karakteristieke kenmerken van het gebouw behouden bleven. Het gebouw heeft een schitteren atrium (hoge open ruimte), waar de appartementen omheen liggen. Dit zorgt voor een sfeervolle entree van het gebouw.

De Vereniging Oud Lisse is vanaf de oprichting in 1991 altijd zeer betrokken geweest bij het behoud en het verfraaien van markante panden. Om bewoners van deze panden te stimuleren om hun woning of bollenschuur goed te onderhouden, is al vrij snel de erepenning van de Vereniging Oud Lisse ingesteld. Dit als blijk van waardering voor bewoners die zich op een bijzondere manier hebben ingespannen om hun pand op een goede en verantwoorde manier te onderhouden.
In 2013 kregen de heren Paff en Van der Klauw de erepenning van de Vereniging Oud Lisse. Zij bewonen het kantoorpand aan de voorkant van de voormalige bloembollenschuur. Er zijn nog heel veel originele details uit de bouwperiode bewaard gebleven. Het glas-in-lood plafond zorgt voor een heel bijzondere lichttoetreding in de hal. Het tegelwerk van vloer en muren is fantastisch. Een fraai staaltje van hergebruik: van kantoorfunctie naar woonfunctie.
Door de vele leden kon de Vereniging haar invloed aanwenden om de bollenschuur op de rijksmonumentenlijst te krijgen. Hoe meer leden, des te meer invloed zij kan uitoefenen bij de gemeente en andere instanties bij heikele kwesties, zoals nu bij de Factorij en het pand de ZON aan de Kanaalstraat. Via onderstaand mailadres kunt u zich aanmelden als lid.
Alle columns van Sporen van vroeger zijn terug te lezen op de website van de Vereniging Oud Lisse onder publicaties/Sporen van vroeger.

De voormalige bollenschuur met kantoor van de firma Driehuizen. Foto: Beeldbanklisse.nl

EREPENNING 2016 VOOR VOORMALIG DIRECTEURSKANTOOR HBG

17 maart 2018/in Publicaties /door Nico Groen

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws) 22 maart 2016

door Nico Groen

Op de jaarvergadering van de Vereniging Oud Lisse op 17 februari j.l. werd de erepenning 2016 uitgereikt aan Ernst Melssen, die oorspronkelijk uit Noordwijk komt. Deze erepenning is ieder jaar bestemd voor een pand dat zorgvuldig gerestaureerd of onderhouden is.
Bij de sloop van de CNB hallen enkele jaren geleden werden 2 panden bespaard. Het hoofdgebouw, dat nu Floralis (of is het Flora Lis?) heet, is bij iedere Lisser wel bekend. Minder bekend is het gebouw op de hoek van de Tulpenstraat en de Lisbloemstraat. Dit gebouw was het vroegere directeurskantoor van de HBG, later CNB. Floralis en dit directeurskantoor werden in 1954 gebouwd, nadat een brand het hele complex van de HBG verwoestte.

De huidige eigenaar Ernst Melssen vertelde op de jaarvergadering: “Ik kwam in 2012 weer terug naar Nederland na met oude panden in het buitenland te hebben gewerkt. Dit voormalig CNB gebouw kwam ik per toeval tegen op mijn zoektocht naar een nieuw huis in Nederland. Ik was wel toe aan een nieuw project. Wat mij direct aansprak aan dit ontwerp van Aad Paardekooper (1918-1991) was de afmeting, de details, de stoere uitstraling, een gebouw met een ziel en het gezellige ontwerp. Het had ondanks een ex-kantoor iets huiselijks”.

De Lisser Aad Paardekooper heeft vele gebouwen in Lisse ontworpen in de Bossche stijl, zoals de Mariakerk. Paardekooper hanteerde een herkenbare stijl door gebruik van natuurlijke materialen(baksteen) en de toepassing van reliëfs. Dit is ook te zien aan dit directeurskantoor.

Melssen over de verbouwing: “Er moesten 2 gevels aan de kant van de hallen worden opgemetseld. We hebben ‘à la Paardekooper’ gemetseld. We hebben nieuwe stalen kozijnen gezocht met rond gebogen profielen om in de togen te passen. De glas-in-lood ‘gevel’ is totaal gerestaureerd door nieuw lood en isolatieglas in de profielen te laten zetten in Frankrijk. Een nieuw geïsoleerd dak ligt er op met dakpannen, die op de originele pannen lijken. Ik heb zelf ook een paar elementen ontworpen, die aansloten bij de visie van Paardekooper. Zoals ruitprofielen in het metselwerk boven de nieuwe voordeur. Rondom zijn zinken goten en afvoeren geplaatst. Bovendien heb ik 4 gelaagde ruiten van de originele haldeuren weten te bewaren en deze in de nieuwe haldeuren teruggeplaatst. Qua indeling heb ik het hele gebouw een open karakter gegeven. Overal ervaar je nog steeds het authentieke ontwerp. Met name boven is de open nok een fraai gegeven met originele balken partijen. Ook is de smeedijzeren trapleuning intact gebleven. Bewust heb ik voor het oude industriële draadglas gekozen”.

Al met al is het een gebouw gebleven en geworden waar Lisse trotst op kan zijn en dat de erepenning meer dan waard is.
De erepenning werd toepasselijk uitgereikt door Cees Paardekooper, de zoon van Aad. Hij heeft in 2013 een uitgebreide biografie over zijn vader uitgebracht, waar veel van zijn werken worden uitgelicht.

Het directeurskantoor werd gerenoveerd en in een woonhuis verander. Foto: Chris Balkenende

EREPENNING 2015 VOOR HEEREWEG 46

14 maart 2018/in Publicaties /door Nico Groen

Sporen van vroeger (Lisser Nieuws) 24 februari 2015

door Nico Groen

De Vereniging Oud Lisse is vanaf de oprichting in 1991 altijd zeer betrokken geweest bij het behoud en het verfraaien van markante panden. Om bewoners van deze panden te stimuleren om hun woning of bollenschuur goed te onderhouden, is al vrij snel de erepenning van de Vereniging Oud Lisse ingesteld. Dit als blijk van waardering voor bewoners die zich op een bijzondere manier hebben ingespannen om hun pand op een goede en verantwoorde manier te onderhouden.
Ieder jaar wordt op de jaarvergadering van de Vereniging Oud Lisse deze erepenning uitgereikt aan een markant gebouw, dat op een goede manier gerestaureerd is. Op de jaarvergadering van 17 februari maakte Frits Treffers bekend, dat deze erepenning in 2015 naar de bewoners van de woning Heereweg 46 gaat.
Deze woning staat op de hoek van de Heereweg met de Mendeldreef. De bouw stamt uit het begin van de twintigste eeuw en is dus zo’n honderd jaar oud. Het heeft een ‘speelse’ voorgevel.
De eigenaren Jacques en Bibiana de Vroomen hebben alles het laatste jaar grondig opgeknapt. Niet alleen de muren van de woning zijn gerestaureerd maar ook de rommelige schuren zijn verwijderd.
Volgens Treffers zijn onder andere de buitenmuren grondig gereinigd en opnieuw professioneel gevoegd.
Door de aanwezige rommelige schuren was het volgens Treffers een zootje. Mede doordat er een schuur tegen de achtermuur was aangebouwd. Deze reikte zelfs tot de dakgoot. Deze oude schuur tegen de achtergevel is vervangen door een mooi passend laag gebouw met plat dak. De mooie achtergevel komt nu goed uit. Dit is vanuit de Mendeldreef goed te zien.
Een ander groot rommelig gebouw stond aan de Mendeldreef, waar ooit drukkerij Alkemade zat. Later heeft het als opslagplaats voor de winkel van de Vlinder gediend. Het is helemaal gesloopt en vervangen door 3 lage appartementen. Deze passen volgens Treffers goed in de omgeving van de woning.
Volgens Bibiana de Vroomen zijn ze in november 2013 begonnen met de veranderingen en was het in november 2014 helemaal af. “Frits Treffers kwam vorig jaar deze tijd al kijken of we voor de erepenning in aanmerking zouden kunnen komen. Het was toen echter nog lang niet af. De onderscheiding is dus feitelijk een jaar uitgesteld. We zijn erg verguld, dat we deze penning hebben gekregen”.
De op een groot scherm afgebeelde foto’s van de woning zoals het er nu uitziet, vielen bij de vijftigtal belangstellenden in goede smaak. De stoelen in de zaal van het servicecentrum De Vergulde Zwaan waren namelijk allemaal bezet tijdens de jaarvergadering.
Na de pauze was Herman van der Fange aan de beurt . Hij vertelde met behulp van foto’s, kaarten, schilderijen en tekeningen over de geschiedenis van het Haarlemmermeer. Vóór de droogmaking in de jaren 1849-1853 was het Haarlemmermeer een enorme watervlakte, die aan de randen, onder andere van de Lisserbroekpolder bij storm steeds meer land afknabbelde. Hij eindigde zijn verhaal met het huidige gebruik, de bewoning en industrie van deze buurgemeente van Lisse .

De familie de Vroomen kreeg de erepenning als blijk van waardering voor de restauratie van hun huis. Foto Oud Lisse.

Achterweg-Zuid 51 – Woonhuis met bollenschuur

2 maart 2018/in Gemeentelijke monumenten /door Nico Groen

Woonhuis en bollenschuur vormen één bouwmassa. Het is een mooi voorbeeld van bloembollenerfgoed.

Kadaster: B-2952 en B-2953. Bouwjaar: 1909.

De symmetrische voorgevel is opgetrokken in rode baksteen in kruisverband. Er zijn gepleisterde spekbanden ter hoogte van de boven-, wissel- en onderdorpels. In de voorgevel anderhalfsteens rollagen met gepleisterde aanzetstenen boven de gevelopeningen. Eenvoudige rechte muurankers in de zijgevel. De dakgoot is op klossen.
In de top ter weerszijden van het venster het bouwjaar (1909) op een gepleisterd vlak.
Het pand is al lang in de familie en puntgaaf onderhouden. De heer Romijn ontving in 2009 de erepenning van de Vereniging Oud Lisse voor zijn pand.
Deze penning wordt jaarlijks toegekend aan personen die hun historische pand op een buitengewone manier hebben opgeknapt en daardoor een bijdrage leveren aan het behoud van historisch waardevolle panden in Lisse.

Deze woning is uit 1909 is puntgaaf onderhouden

Deze woning staat aan de bollenschuur vast

Voor DSL beschrijving klik hier:Achterweg_-_Zuid_51

Heereweg 225 – Vroeger woonhuis, nu kantoor

22 februari 2018/in Gemeentelijke monumenten /door Nico Groen

Dit huis werd jarenlang bewoond door de familie van der Zaal, timmerman en molenmaker.

Kadaster: D-8407: Bouwjaar: 1870 (kern 17e eeuw).

In 2005 kwam een einde aan de woonfunctie van het pand. Het werd, in enigszins vervallen staat, aangekocht door het naastgelegen Museum de Zwarte Tulp. Oorspronkelijk was het de bedoeling om het voormalige woonhuis bij Museum de Zwarte Tulp te trekken en zo de museumruimte te vergroten. Het aanpassen voor een museumfunctie bleek echter geen haalbare kaart. Een deel van de tuin van Heereweg 225 werd wel benut voor de museumuitbreiding.

Het gebouw en de rest van de tuin werd verkocht aan Alma Vastgoed.

In samenwerking met o.a. het Architecten bureau Marco Bruijnes te Nieuwkoop, aannemer van Kampen Bouwbedrijf uit Voorhout, Styliste Natascha van der Salm uit Lisse en Soul Design uit Noordwijk, is het pand gerestaureerd en getransformeerd van woonhuis naar een kantoor. De opdracht is geweest om het oude in ere te houden maar een moderne werkplek te creëren.

Volgens de Vereniging Oud Lisse is dit goed gelukt en werd dit initiatief in 2010 door de vereniging beloond met de toekenning van de erepenning “MOOISTE MONUMENT VAN LISSE”.